Ek kan nie glo dit is amper twee maande gelede wat ek iets geskryf het oor ons nie. Dit was maar net iets wat ek geweet het ek moet seker een of ander tyd iets doen, maar nooit die tyd gevat het om dit te doen nie.
Die weer is baie deurmekaar die jaar. Ons het gegaan van baie koud na redelike begin lente weer, toe skielik uiterste somer vir ‘n paar dae, toe weet ryp, toe weer koue dae, toe weer lente, somer en winter binne ‘n week, en nou lyk die week weer soos een van die weke. Vandag verwag hulle 26C hier by ons wat net lekker weer is. More is dit skielik 35, Maandag 34, dan val dit na die middel twintigs, en dan verwag hulle sneeu vir Woensdag of Donderdag met maksimum temperatuere van 13 en 11C. So weet nie wat gaan gebeur nie. Sien dit maar aan die vrugtebome ook. Die enigste bome wat vrugte het is die wat in beskutte plekke is, so geen perskes by ons nie.
Met Hettie gaan dit regtig goed. Haar hare kom baie mooi aan, en krul regtig baie. Maar dit is pragtig en het sy ook uitgevind met haar laaste bloedtoetse dat alles negatief wys. So dit lyk of sy dit op die regte tyd kon vind en dat alles nou net vorentoe goed sal gaan. Sy sukkel maar net met die water wat nie wil afwerk nie en is die arms en lyf vol water. Dan het hulle natuurlik ook al die spiere wat aan die borste was wat van die maag kom moes lossny, so hulle is ook maar ‘n bietjie losserig.
Ek weet nie wat met myself aangaan nie. Ek het gewoont geraak aan die maag soos wat hy was en al die ou ander gevolge soos moegheid en maar seer van die uitsaaings. Toe het Andre en Hester, dit is nou Hettie se suster Vienie se seun en sy vrou, al is hulle net ‘n paar jaar jonger as ons, hier kom oorslaap en het ek die oggend gevoel of ek ‘n bietjie verkouerig is. Voor ek weet wat my getref het, het die gewas soveel histamien afgesky dat ek baie erge sinisitus ontwikkel het en dat die dokter gedwing was om antibiotika voorteskryf om dit te probeer opklaar. En daar hou my maag en derms nie van die antibiotika nie en begin my maag pla wet so ‘n groot pla dat ek die Saterdag 80 keer toilet toe is, en altesaam 240 keer in 4 dae die toilet besoek het. Toe is dit probiotics, ander medisyne en jogurt om die maag reg te kry, en voor ek my oë kan uitvee sit ek weer met die sinisitus waar dit was. En dit is nou waar ek die afgelope 4 of 5 dae weer is. So ek weet nie wat het my getref nie want ek het nie gesien toe dit gebeur het nie. Die enigste voordeel is dat ek nou darem net so 4 of 5 keer by die toilet uitkom op ‘n dag waar ek gewoont was aan so 20 keer.
Verder is daar nie juis nuus nie. Ek sukkel om my kop rondom ‘n onderwerp te kry wat ek nou al ‘n paar weke aan skryf, maar die normale gedagtegang is nie daar nie, en ek kry nie die vloei van die gedeelte reg nie. Ek sal maar verder sukkel totdat ek dink ek het alles reg. Ek het darem al die boeke op my webtuiste weer op datum gekry met my standpunte want ek het geleer ek is maar self my grootste kritikus en moet so elke nou en dan gaan krap en goed byvoeg om dit dalk makliker te maak om te verstaan. Andre het my ook gevra hoekom ek nie die boeke instuur vir publikasie nie, maar ek kan net ‘n uittreksel uit ‘n epos insluit wat ek nou die dag gekry het nadat ek toe besluit het om maar weer iets in te stuur maar reeds geweet wat die uitslag sal wees. ”U artikel kan ongelukkig nie oorweeg word omdat dit nie voldoen aan die karakter van ons blad en aan die spesifieke vereistes vir navorsingsinhoude wat ons stel nie. Wees verseker dat hierdie brief nie enige refleksie op u werk wil werp nie. Dit dui alleen maar aan dat u werk ‘n ander karakter vertoon as die akademiese vakartikels wat ons in ons tydskrif plaas.” Die interessantheid was dat die vereistes skielik tussen die Donderdag wat ek dit ingestuur het, en die Dinsdag wat ek die antwoord gekry het, hersien is aangesien ek wel die vereistes gestoor het om seker te maak dat dit aan al hul vereistes voldoen, maar toe ek die Dinsdag gaan kyk toe is daar seker nog 20 verdere vereistes by geplaas waaraan artikels of boeke aan moet voldoen. Geen iets wat ek geskryf het sal nou ooit aan hulle vereistes voldoen nie. En al die uitgewers druk mos net dagstukkies en “voel goed” boeke van bekende persone.
So dit is maar waar ons is. Ons kan nie wag vir Esthee om Januarie te kom kuier met klein Lars nie. Dan gaan ons sommer sy eerste verjaarsdag ook hier kan vier.
So tot volgende keer, mooi loop en sterkte vir elkeen met julle paadjies vorentoe.
My lied vir vandag is iets wat Hettie baie na aan die hart lê. Geniet dit.
