Woensdag 18 Februarie 2015

En so is nog ‘n paar weke verby. Nie dat daar juis iets gebeur het nie, behalwe die ou normale lewe. Dit is maar opstaan in die oggend, ontbyt maak vir almal, dit is nou te sê as Barney nie sommer self gou vir hom gemaak het voor hy werk toe gaan nie, stort, en die gewone aktiewiteite.

Ek moet erken dat ‘n mens baie maklik in ‘n patroon vasval in die lewe, maar gelukkig gee dit stabiliteit, want jy hoef nie elke dag ‘n nuwe patroon te volg nie. Die weer hier by ons, en ek glo by baie ander persone ook, het nog nie gehoor van hierdie patroon nie, want jy weet nooit wat om te verwag nie. Hier in die Karoo is Februarie gewoonlik ‘n baie warm maand. Dit was ook hierdie maand sover so gewees met maksimums wat ek gemeet het van so 38,5 grade, maar dan was daar ook skielik twee herfs naweke waar die maksimum maar 19 was. So dit is maar deurmekaar.

Met die gesondheid is dit maar dieselfde, die een dag goed en dan weer nie so goed nie. Dit is nou die nie so goeie dae wat lyk my nou die oorhand wil kry. Die gewas het besluit dat hy na die operasie nie meer so ‘n groot invloed op my lewe gehad het behalwe die pyn nie, en nou lyk dit my dat my histamien vlak weer die hoogte in geskiet het wat erge sinus veroorsaak. So ek is nou weer besig om my reuk te verloor want die ou neus bly verstop. So ek het gister weer begin om anti-histamien tablette te gebruik om die alewige sinus weer onder beheer te kry. Gelukkig is die dermititus nog onder beheer en is daar net so ‘n paar plekkies wat wys, maar dit jeuk darem nog nie baie nie, net so nou en dan.

Verder is dit maar net die pyn, maag en die alewige moegheid wat maar konstant daar is. Gisteraand moes Hettie maar oorneem toe ek wou koffie maak vir ons want die bloeddruk, wat een van die bydraende faktore is vir die moegheid, het so skielik gedaal dat ek moeite gehad het om ‘n koppie vas te hou. Dit het regtig gevoel of ek sopas 50 “pullups” na mekaar gedoen het.

So, tot volgende keer, geniet dit wat jy doen.

Dinsdag 3 Februarie 2015

Die tyd het nogal vinnig verby gegaan. Ek wou al verlede week weer geskryf het maar dit het toe nie gebeur nie.

Daar het regtig nie veel gebeur hier by ons nie, en dit is dalk die rede hoekom ek niks kon skryf nie. Ons het toe vir een keer weer ons selbyeenkoms aangebied maar die gesondheid het net te veel gepla, so ons het dit maar ook gestop. Dit help nie ek hardloop toilet toe terwyl ek besig is om te praat nie. Dit is maar ‘n verleentheid wat nie nodig is nie. Dit is ook maar seker een van die redes wat ek nie by die skryf kon uitkom nie aangesien ek te gereeld badkamer toe moes hardloop.

Dit het my toe sommer ook laat besluit dat ek so ‘n bietjie moet rekord hou van my besoeke aan die badkamer elke dag. Die resultate was selfs vir my verstommend. Wanneer ek praat van die feit dat die gewas diarieë veroorsaak dink ek meeste mense aanvaar dat jy dalk so vier of in uiterste gevalle ses of sewe keer die toilet besoek. Dit is egter nie by my die geval nie. Die gewas hou maar aan al is daar niks meer om uit te kom nie en jaag hy my maar nogsteeds badkamer toe want ek weet nooit of dit net winde is en of dit dalk substansie het wat moet uit nie.

Die meeste mense wat ek hier by ons daaroor gepraat het se monde hang oop as hulle hoor hoeveel keer ek op ‘n dag gaan. Die minste wat ek oor ‘n week gemeet het was dat ek op een dag in totaal 25 keer daar was waarvan daar net 4 keer wel iets was om uit te kom, na verlede Saterdag waar ek 45 keer moes gaan waarvan 12 keer iets was wat kon uitkom. Maar dan was daar ook dae waar ek 35 keer gegaan het en 19 keer wel iets was wat moes uit. Die totale vir ‘n week was besoeke 224, en 78 keer het die maag wel gegaan. ‘n Verdere probleem wat ek maar het is dat die besoeke nie die pyn se vlak weerspieël nie. Baie van die dae wat ek dalk minder gegaan het, het ek baie meer pyn gehad het as van die dae wat ek baie meer gegaan het.

Maar dit is maar wat die kanker so moeilik maak. Dit veroorsaak maar ook dat ek nou baie minder winkel toe kan gaan of selfs net ‘n bietjie bossies uittrek. Een baie groot nagevolg hiervan is natuurlik moegheid. Daar is vele kere wat ek net ‘n skinkbord vol koppies van die wasmasjien na die kombuis dra en dan eers weer vir ‘n ruk moet rus.

Maar dit is nou eers genoeg van die ou siekte.

Hettie is weer aan die gang met haar kunsklasse, en dan het sy nou nog ‘n ander lekkerte ontdek, pottebakkery. Een van die vrouens in die omgewing doen pottebakkery en het nou ‘n groepie vrouens op ‘n Donderdag by haar wat sy leer. En geniet vroulief dit nou baie. Ek is baie bly dat sy ook so ‘n bietjie iets anders kan leer want die klasgee eis ook maar sy tol op haar, want dit is bontstaan om almal touwys te maak.

Wat die tuin aanbetref het ons sakke vol perskes weggegee. En dit nogal die Kakamasperske wat so lekker inlê. Daar was net te veel. Nou is daar nog die Nectarines (kaalgat perskes) wat moet ryp word wat net so baie gedra het die jaar, en dan is daar die groente. Die boontjies, boerpampoen en mielies is darem al geoes. Die res kom mooi aan. Een van die dae sal ek moet bontstaan vir die pattypans as hulle in volle gang is.

Tot volgende keer, geniet die lewe, veral met die mense naaste aan jou