Desember 2016 Laaste pos vir die jaar

Vandag is seker die laaste blog vir die jaar. Met almal wat ‘n blaaskans vat, neem ek ook maar ‘n blaaskans alhoewel dit nie vir my juis iets beteken nie. Ek is elke dag by die huis en weet party dae nie eers watter dag dit is nie, so vakansie of nie, dit het geen impak op my lewe nie.

Sedert die vorige blog het daar ‘n paar goed gebeur in ons lewe. Hettie het die week gegaan vir ‘n mammogram en biopsie. Die mammogram het gewys dat dit ‘n soliede gewas is in die regter bors, en het sy ook sommer ‘n biopsie ondergaan. Hulle het 4 monsters van verskillende gedeeltes geneem wat nou ondersoek sal word. Die dokter is bekommerd oor die wand van die een gewas. Nou wag ons vir die uitslag wat seker eers volgende maand gaan wees hier by die 12 de rond. Die dokters wil ook maar graag vakansie hou en hulle voel dat ‘n maand nie ‘n groot verskil sal maak nie. Dan sal sy die resultate kry en die operasie bespreek, en dan indien nodig sal sy ‘n dubbele mastektomie ondergaan. Gelukkig kon Su-Hannie haar vat want dit raak te moeilik vir my om so vêr te ry, so ek het op die plaas agtergebly. 

So miskien moet ek maar die naam van die blog verander na swaarde in plaas van net een swaard, en my na ons.

Met myself het ek so ‘n paar goed uitgevind wat ek nie vroeër van geweet het nie, en die medici hier by ons ook maar nie van weet nie. Ek het na die scintograaf wat hulle in Julie geneem het skielik begin voel dat die uitsaaïngs voel asof hulle my meer las gegee het as voorheen. So byvoorbeeld het ek gevind dat ek sommer skielik ‘n baie erge “sinus” tipe hoofpyn (mense sal seker sê ‘n migrane) in die regterkant van my kop ontwikkel sonder rede, dat ek skielik doof word aan die regter kant, dat my nek se beweeglikheid ingeperk word na slegs seker 50 grade beweging, die ribbes skielik meer gereeld seer word, dat ek voel of my regterkant se skouer baie vinnig seer word soveel so dat ek nie eers baie kan doen voor die rekenaar nie, en sommer nog ‘n hele paar ander goed soos permanente rygpyn. Een van die grootste nadele is dat ek nie meer oorfone kan gebruik om musiek of video mee te kyk nie, want die regter oorskulp word geweldig seer na 5 minute. Dit maak dit natuurlik ook vir my moeilik om nog videos op te neem en te redigeer, want ek is maar ‘n lang asem wat sommer gou-gou ‘n uur of meer oor ‘n onderwerp kan praat waaroor die gemiddelde persoon sal sukkel om 20 minute oor dieselfde onderwerp te praat. Maar dit is maar wie ek is. Ek wil eerder te veel inligting gee dat mense dalk eers na die derdekeer alles verstaan as wat jy iets sê en mense met vrae los wat jy nie beantwoord nie.

Ek het toe maar op ons groep wat meestal net Amerikaners is, beide pasiënte en spesialis onkoloë, gevra of die scan iets kon gedoen het of newe effekte het. Die antwoord het my regtig onkant gevind. Die onkoloog wat in beheer is van Carcinoid.org se antwoord was dat ek nou by die een groep getel sal word wat negatiewe terugvoer het. Daar is nie genoeg pasiënte en geld om navorsing daaroor te doen nie, maar word pasiënte in die VSA daarop gewys dat dit dalk negatiewe resultate kan hê, en die mense self moet besluit of hulle dit wil laat doen. Ek het nie daardie keuse gekry nie, maar die lokale spesialis het dit verseker ook nie geweet nie.

Ek is wel bly dat ek die toets laat doen het, want dit het baie vrae beantwoord, maar ek hou nie van die gevolge dat beide die Carcinoid uitsaaïngs en Rheumatoid Arthiritus vererger na die toets nie. So ek moet maar weet dat pyne van die skelet sal vinniger vererger as voor die toetse. Dit is regtig ‘n probleem vir my want daar is so min mense wat iets weet van die siekte dat selfs Cansa net ‘n een bladsy bespreking van Carcinoid het wat hulle by die Amerikaners gekry het. So wanneer jy by ‘n dokter inloop voel hulle half bedreig aangesien ek baie meer oor die tipe kanker weet as hulle. En dit laat dat hulle voel of jy hulle aanval wanneer jy met hulle praat dat iets soos Interferon nie by my sal werk nie aangesien dit slegs ‘n 20% kans het om gewasse van 1mm en kleiner se groei te beperk terwyl jy op behandeling is, en nie sal werk op die gewas van 70mm x 40mm x30mm in my buik nie, en na al die uitsaaïngs na die skelet nie. Om die waarheid te sê sal dit geen verskil op die uitsaaïngs hê nie. Daarvoor het jy PRRT (Peptide Receptor Radionuclide Therapy) nodig en dit word huidig op groot skaal net in Basel Switserland gedoen. Dit sal heel moontlik eers oor 6 maande in Amerika deur die FDA goedgekeur word. En die newe effekte van Interferon sien ek nie weer voor kans nie. Soos die spreekwoord sê; “Been there, done that, got the t-shirt”. Dan kan hulle ook Octreotide voorskryf, maar teen so om en by R35,000.00 per drie weke, gaan ek nie by ‘n staatshospitaal regkom nie. Selfs van die beste mediese fondse laat nie die behandeling toe nie.

Al wat ek maar net vra is dat hulle ‘n jaarlikse CT Scan doen sodat ons kan sien wat verander het van die vorige jaar. Ek het sommer nou geleer hoe om dit self te lees en kan nou self sien waar die gewasse is, maar ek neem aan dit sal of die aar wat deur die gewas gaan of die uitsaaïngs na die nek, skedel of rug wat maar my einde sal veroorsaak. Maar tot dit gebeur, leef ek elke dag om ander se lewens te verander en hulle nader aan die HERE te laat leef.

Ek kan net vra ook dat die mense nogsteeds sal bid vir reën in ons gebied. Sover hierdie somer het ons vir November net 4mm gekry en is die temperatuur hier in die hoë 30's. In die tyd wat ons nou hier is, het ek nog nooit so 'n droogde ervaar nie, en het ons seker drie weke nodig teen so 10mm per dag voordat die toestand sal verbeter. Die kinders se boorgat by die huis is vir die eerstekeer in die geskiedenis besig om op te droog. Nou hulle huis het al in 1834 gestaan. Hulle het net genoeg water in die damme om die jaar se mielies deur te trek, maar hulle sukkel om die voer wat  hulle met die vorige oes gemaak het te verkoop, want die kontantvloei van die boere is almal kwaai geraak deur die droogte.

Vandag se liedere is juis vir die tydperk in ons lewe. Dit word gesing deur een van Hettie en my gunstellinge, Buddy Green. I don't belong

En dan een vir Kersfees Lamb of God deur Twila Paris

Maandag 14 November 2016

En so is daar al weer ‘n paar weke verby. Tye wat ons maar redelik moedeloos gevoel het, tye van blydskap, maar ook tye wat jy nie kan dink wat voorlê nie.

Die dag wat ek die vorige stuk geplaas het, was dit al klaar geskryf en geplaas voor ons Burgersdorp toe is om die dokter te gaan sien. Die keer nie vir my nie, maar die keer vir Hettie wat my so getrou bystaan. Sy het ‘n knop op die regterbors gevoel en was ons skoon uit die veld geslaan toe die dokter ons verwys na Bloemfontein want soos hy dit stel is die moontlikheid 90% dat sy borskanker het, en dat daar alreeds metastases na die kliere onder die ander arm en selfs ander kliere is.

So het ons verlede week by die hospitaal opgedaag en het die dokter weer gevoel dit is nie so erg nie, maar is sy darem geboek om 1 Desember ‘n mammogram te kry en dan ook sommer biopsies te doen van alles wat die mammogram uitwys. So dit is waar ons huidiglik is. Al wat ek kan vra is dat ons almal maar vir haar sal dra in gebed en dat daar ons vinnig uitsluitsel sal kry oor wat met haar aangaan. En dit het ook beteken dat ons weer op die plaas was en kon sien hoe lammers vinnig kan leer om uit ‘n bottel te drink en te dink Su-Hannie is mamma. Sover het sy darem vier lammers deurgetrek en een verloor, maar dit is so lekker om te sien dat tot die diere na jou as mens opsien.

Ek sal regtig jok as ek sê dat dit ons nie beïnvloed nie. Maar een ding wat ek maar die afgelope 21 jaar geleer het is dat die HERE nog altyd daar is vir ons, ongeag die omstandighede. So sy het ook maar terug geskaal op haar aktiwiteite en waar ek die week voor ons van haar uitgevind het dat sy moet terug skaal en net weer doen wat sy lus voor is, moet sy dit nou doen. Sy hou van klere ontwerp en maak, maar dit werk ook maar op haar so dit is die eerste ding wat sy gelos het. Nou het sy vir Esthee ‘n baba kombers en truitjie gehekel en brei, so sy weet die laaitie sal ook darem iets van sy ouma kry. Hy sal so begin Maart gebore word, maar as grootouers voel jy alreeds die band tussen hom en ons. Dan wil sy graag weer aangaan met haar profetiese skilder. Daar is soveel gesigte wat sy nog graag wil verf, en almal vertel maar ‘n storie, so dit sal haar ook goed doen om haar aandag af te lei. Haar kunsklas sal sy mee aangaan, want om studente se gesigte te sien wanneer hulle iets klaar het en te hoor van hulle dat hulle nie kan glo hulle het dit gedoen nie, gee ‘n mens die rede om aan te gaan. So dit is maar die twee areas wat sy op sal toelê, die kuns en haar hekel en breiwerk.

Self gaan dit maar nie altyd lekker nie. Die nek pla baie want ek kan net so 70 grade beweeg. Dan is die uitsaaïng na die skedel by die oor maar moeilik want dit het maar met tye my heeltemal doof, en weet ek nie hoe om te slaap nie. Een kussing is te laag en twee te hoog. Dan kry die skedel seer as ek op die regterkant lê en dan kla die gewas weer wanneer ek op die linker sy lê, want danhang hy in die lug en trek aan alles. Dan gee die rug my baie opdraande want hy is maar seer soos voor ek my rug operasie seker 25 jaar terug gehad het. Verder is dit maar die gewone elke dag se pyne en moegheid.

Gelukkig hou die HERE my gedagtes ook maar besig met goed wat ek nooit eers aan gedink het in die Bybel nie. So kry ek net ‘n gedagte en dan vat dit maar dae of selfs weke om dit vir myself uit te werk. Maar dit is my lewe. En dan staan jy maar net in verwondering oor dit wat Hy my leer. 

Daarvoor sal ek ewig bly wees, want dit is regtig my grootste begeerte dat almal die volledige verlossings boodskap sal verstaan en kan verduidelik uit enige gedeelte in die Bybel.

So dit is maar wat by ons aan die gang is.

My lied vir vandag is een wat my na aan die hart lê: “Here is love –Robin Mark

https://www.youtube.com/watch?v=FoH4V6paP9U

Sal nog een gee vandag: https://www.youtube.com/watch?v=rsh5aHWNrWQ

21 Oktober 2016

En daar arriveer die warm weer skielik vanoggend. Gisteraand ‘n groot reën en hael storm gehad, soveel so dat ons nie stories of musiek kon kyk nie. Vanoggend toe ek gaan kyk het ons darem 22mm gehad, en het die hael nie skade gedoen nie. Hettie het wel vandag by een van haar studente gehoor dat Hofmeyr, waar die vrou bly, baie hael gehad het en sy 14 ruite moes vervang vandag.

Ons het wel nog ryp gehad verlede week en van my rose het seer gekry, maar hulle is darem besig om te herstel. Ons glo die laaste ryp is nou verby en na gister se reën sal my gras vinnig kan groen word.

Met my gesondheid is dit maar soos gewoonlik seer en ongemaklik, en dan weer nie lekker nie. Soos vandag waar ons vroeg Burgersdorp toe was om die dokter te sien vir Hettie en toe eers weer so halfdrie by die huis gekom het, en nou sit ek maar met redelike einas want ek kon nie toilet toe hardloop wanneer nodig nie, en het die gewas en winde nou maar gemaak dat dit regtig moeilik is. Ek het wel uiteindelik van alles ontslae raak, maar om so 10 keer binne ‘n uur by die toilet te wees is nie lekker nie. En dit hou ook nie op nie en is nogsteeds aan die gang. Hoop maar die pynpille sal nou begin om hul werk te doen, anders sal dit maar aangaan tot ons gaan slaap.

Ek het twee van die scans (Scintograaf) van Augustus gewys hierbo wat wys waar die carcinoid heen versprei het. Alles wat swart is is uitsaaïngs. So kan mens dit duidelik sien op die sleutelbene, die pelvis, agter die regter oor en op die nek, ‘n paar op die ribbes en dan op die onderste een kan die rug duidelik gesien word saam met die pelvis. Die kol op die laaste een wat so in die lug hang is die regter nier wat ook maar deurloop. Die eier wat op die eerste scan wys is my blaas wat nog vol van die radioisotope was.

Ons was darem met die skoolvakansie op die plaas en het lekker gekuier met die kinders. Ek het net die Woensdagaand myself aan die brand gesteek in plaas van die vuur vir die tjoppies, maar gelukkig het Su-Hannie baie goeie medisyne daar gehad wat die brandwonde vinnig laat herstel het. Dit is nog net die regter duim wat nog so ‘n seer kol het, maar dit sal ook teen volgende week reg wees. En met die weghardloop het ek nog geval en my ou seer lyf nog bietjie seerder gemaak, maar tyd heel maar al die wonde.

Dit is al vir vandag. Ek vermoed die volgende pos sal seker nie weer ‘n maand vat voordat ek dit plaas nie.

Tot volgende keer.

My video vir vandag is een wat Hettie sommer heeldag na sal luister en is dit al waarin ons ons hoop kan plaas.

https://www.youtube.com/watch?v=0dKzs68T4sY

Vrydag 23 September 2016

En so het vier weke verby gegaan voordat ek weer iets laat weet. Wel, dit voel regtig nie soos vier weke nie, maar wanneer jy nie meer elke dag moet werk nie, verloor jy partykeer maar tred met watter dag van die week dit is.

By ons het die lente gekom, al die bome is of was oortrek van die blomme, en toe weer so ‘n vinnige koue maar gelukkig het dit nie veroorsaak dat die bome die blomme afgegooi het nie. So die gras slaan so kol kol groen uit, en die rose wil nou net uitgeplant word. Nou vir die wat weet hoe groot ons stukkie grond is, sal julle verstaan wanneer ek sê dat ek ‘n probleem het om 50 rose uit te plant. Maar waar daar ‘n wil is, is daar altyd ‘n weg. So die tuin sal so ‘n bietjie verander en ‘n bruggie of twee kry, en die tuin sal maar net moet groter word. Ek het alreeds probleme met die wortels van die rose wat onder uitgroei, so die week wat kom en seker die een daarna sal Andries maar moet kom werk. (Dit is nou die tuinjong).

Dit is lekker om die lente in die tuin en weer te sien, maar ongelukkig ervaar ek dit nie in my lewe nie. Om die waarheid te sê is die winter nog volstoom aan die gang. Dan sukkel ek met diarieë, dan met hardlywige diarieë, dit is nou wanneer ek so ‘n bietjie verstop is, en so gaan ons maar aan. Die arms en bene begin al klaar te juk so ek weet nie hoe hulle die somer gaan lyk nie want ek juk mos op plekke sonder rede. Dan is daar maar altyd die stryd hier in die ingewande oor wie nou watter parkeer plek het. Die niere kla dat die gewas hulle plek wil vat, en so ook die lewer. En dan blaas ek op soos ‘n blaasoppie vissie, en dan kla alles oor spasie.

Dan gaan al die kleppe oop wat moet oop en loots ek myself van die toiletsitplek af en na die spul sit ek en moet ek maar rus, want dan het al die ou lewe saam met die turbo lading ontsnap. Maar dan word alles weer rustig en kan ek weer aangaan vir ‘n paar ure, en dan is dit maar weer dieselfde ou geveg van voor. Partydae raak dit erg as die kleppe nie wil oop nie en ek vir drie dae moet loop met alles wat net plek soek of net wil uit, maar die derm wil nie saamwerk nie. Dan is dit nogal moeilik.

Maar dan ontplof alles weer en keer dit weer na die normale siklus toe terug. Dit is maar net moeilik om so te kyk na alles wat jy wil doen en weet jy het nie die krag om dit te doen nie. Dan dink jy nog jy kan goeters doen of saamstap winkels toe, en vind jy uit jou ou enjin wil dit nie doen nie. En dan wanneer ek by die huis kom voel ek hoe onfiks ek werklik is aangesien alles, arms, bene voete en hande, net dorings het omdat die spiere suurstof soek en nie genoeg kry nie.

Dan word die uitsaaïngs elke dag groter as voorheen, en dit is nou die wat ek kan voel, en wonder ek maar net wat gebeur met die wat ek nie kan voel nie. Maar genoeg oor die negatiewe. Ek lewe nog en kan net bly wees dat ek ‘n familie het wat baie ondersteunend is, en maar net daar is vir my. Gelukkig weet ‘n mens ook dat die HERE altyd daar is vir jou, en vind ek maar dat ou Paulus seker maar ook soos ek gevoel het so nou en dan. “Broeders, ek bid julle, word soos ek, want ek is ook soos julle. Julle het my geen onreg aangedoen nie; maar julle weet dat ek ten gevolge van krankheid van die vlees die eerste keer die evangelie aan julle verkondig het; en julle het my beproewing in my vlees nie verag of verfoei nie, maar julle het my ontvang as ‘n engel van God, ja, as Christus Jesus.” (Gal 4:12-14)

Gelukkig hou ek myself maar besig met skryf, want my kop is nog 100%, en redenasie is maar my sterkpunt. So dit maak en hou die lewe interessant. Dan lees ek maar wat ander se opinies is oor hedendaagse kwessies is veral in die Kerk, en dan vind jy dat mense wat die Bybel so kan aanpas dat dit hul siening regverdig, maar nie strook met die res van die Bybel nie. En dan vind ek skielik dat ek ‘n stuk lees, of in die Bybel of kommentare, en skielik is dit agt bladsye later voordat ek die saak uitgeredeneer het. Maar dit is maar wie ek is en hang maar nou saam met my agtergrond en opleiding. Ek het dit nogal baie geniet om na ander persone se programmeering te kyk en te probeer verstaan. Ek moes eers in hulle kop klim om hulle denkrigting te verstaan, en dan was dit altyd maklik om veranderings of regstellings te maak. Of om met ‘n persoon te gaan sit wat weet wat prakties gebeur, en dit dan op ‘n rekenaar te doen. Dit is maar hoe ek mense standpunte oor Bybelse onderwerpe ook benader, en vind ek somtyds dat ek nie die persoon se logika kan volg nie, en dan is dit maar moeilik om dit te weerlê of die foute uit te wys want dit is net ‘n gebabbel sonder enige denke. Die grootste probleem wat ek gewoonlik vind is maar die relevante gebruik van die Bybel. Die versie kan baie sê, maar wanneer jy dit in geheel sien, is dit ‘n perd van ‘n ander kleur. En ons mos deesdae versie Christene. Ons moet net altyd ‘n versie hê om te deel of om ons standpunt mee te verdedig.

Die week het Hettie se suster en dié se dogter, nog ‘n Hester, so een dag gekuier hier by ons en oorgeslaap. Goed om hulle te sien maar Vienie raak maar oud en dit begin te wys. Ons verwag maar dat wanneer sy nou weer by die ouetehuis in Joubertina kom dat sy na die siekeboeg sal gaan en nie meer toegelaat word om in haar woonstel te bly nie. Op 82 moet jy maar aanvaar dat ander mense namens jou besluite moet neem. Sy besef darem ook nou dat indien sy val sal die mense dit dalk eers die volgende middag uitvind en kan dit te laat wees. Net vir die wat nie weet nie sy het al ‘n paar ligte beroertes gehad wat nou deesdae hulle invloed al hoe meer wys.

Soos gewoonlik sluit ek maar af met ‘n skakel na ‘n lied. Dit is seker die bekendste Psalm onder alle mense, maar verseker die mooiste bereiming wat ek in al my jare gehoor het.

Groetnis tot volgende keer.

https://www.youtube.com/watch?v=pN4tPkX0MG0

Saterdag 27 Augustus 2016

En so is ‘n hele paar weke weer verby. ‘n Hele klomp besoeke hospitaal toe en terug vir toetse, en gedurende die tyd tussen die besoeke weer by Su-Hannie op die plaas gekuier. Nou is ons weer terug by ons huis, en nou kan ek maar weer aangaan met dit wat ek geniet. Dit is nou maar om my tuin reg te kry vir die somer, en dan nie veel meer te doen nie, behalwe om te skryf. Ek maak so 'n paar veranderings aan Teologie vir Jan Alleman om dit makliker en meer leesbaar te maak, en sal maar weer op Facebook laat weet wanneer ek klaar is.

Die uitslae van al die toetse was nie altyd wat ek graag wou hoor nie, maar dit is maar wat dit is. Die been scan het so ‘n paar verrassings ingehou. Die regter sleutelbeen is nie goed nie want die kanker het maar daarheen versprei en dit is wat die pyn daar veroorsaak. Dit is sommer so ‘n groot kol op die scan. Dan is daar ook twee ribbes wat lyk of hulle ook uitsaaïngs het, een aan die linker en die ander aan die regterkant. In albei gevalle is dit die onderste ribbebene.

Dan is daar kolle op die nek aan albei kante, en een agter die regteroor wat hulle ook opgetel het. Soos ek verlede keer genoem het sukkel ek maar met “extreme rumatoid arthritus”, so dit is hoekom ek nie meer so soepel is soos vroeërjare nie. Die ou proffie wou nog toetse voorstel maar die chirurg wat ek gesien het, het nie eers by die opsie uitgekom nie. Die prof wou nog dat hulle ‘n octreoscan gedoen het om te sien wat natuurlike “wear en tear” is en wat kanker is, maar die koste beloop so R38000 vir die toets, en soos die chirurg ook sê dit is maar al medikasie wat hulle my kan gee teen dieselfde koste per maand, en siende dat ek ‘n staatspasiënt is sal dit nie goedgekeur word nie.

Die eerste dokter wat ek by chirurgie gesien het het nie juis vertroue ingeboesem nie. Hy het na die CT Scan gekyk en toe sien ek hy kyk na die een van drie jaar gelede. Toe sê hy hy kan seker na die DVD kyk wat al die x-strale bevat, maar toe weet hy nie hoe om dit te doen nie. Ek moes hom toe eers wys hoe om dit op die rekenaar aan die gang te kry. Toe moet ek nou eers nog die regte studie vir hom kry want hy sien toe net die buik s’n en nie die bors nie. Uiteindelik het ek hom gekry dat hy weet dat hy nou na my bors kyk. Ek het by Su-Hannie se huis deur die DVD gewerk, maar ek is nou nie ‘n radioloog nie, so ek verstaan die basiese maar nie die detail nie. Ek weet die donker is weefsel en die been wys wit. Nou sien ek goed (kolle) op die plaat hier in die middel van die regter long en vra vir hom wat dit is. Dan kry jy die antwoord dat dit ‘n aar is. Dit maak net nie sin dat jou longe wat vol are is net so hier en daar ‘n kolletjie het wat are is nie. Toe ek hom vra waar die hoof gewas en limfnode is toe wys hy na ‘n area, net ek kon dit nie raak sien nie.

Uiteindelik het die dokter Black die chirurg gekry wat belowe het hy sal my sien by die kliniek, en toe vra hy my wat ek nou eintlik wil weet. Toe ek nou met my vrae begin is sy antwoord elke keer dieselfde. Jy het Carcinoid kanker en dit is wat dit veroorsaak, om die waarheid te sê, was hy baie verbaas die vorige week toe hy my gesien het toe hy die gastroskopie moes doen, want hy het gedink ek is lankal oorlede.

So het ons dag toe maar geëindig, met geen nuwe oplossings of raad nie. Ek het darem meer gekry as wat ek twee maande plus vir die HERE gevra het. Ek het gevra dat ons net weer ‘n CT scan kan doen, en toe kry ek sommer ‘n been scan by, so verseker meer as wat ek gevra het. Nou is dit maar net elke dag, soos in die verlede, aangaan en Sy beeld na almal om my uit te straal sodat die HERE se naam daardeur verheerlik kan word.

Met die res van die huishouding gaan dit goed. Hettie sukkel soos ek maar hierdie jaar met griep, maar dit sal hopelik een van die dae agter die rug wees. Met Esthee en haar baba gaan dit goed. Sy het netnou gesê sy is Maandag 12 weke so dan is haar eerste trimester verby. Sy het nogal ‘n goeie uitdrukking gebruik. Sy sê haar gemoedstemming is nou soos Melbourne se weer. As jy nie van die weer nou hou nie, gee 30 minute kans en dan is dit heel anders. So Francois weet darem wanneer daar donker wolke is of wanneer die son skyn.

Met Jana en Theuns het dit baie goed afgeloop by hul Eistedfod. Jana het sommer ‘n paar sertifikate met triple goud gekry vir viool, Engelse voordrag en Engelse lees. Soveel so dat van die beoordeelaars wou weet of sy by die regte groep ingedeel was. Toe sê sy vir hulle dat sy Engels kon lees voordat sy Afrikaans kon lees, want sy moes dit kon doen vir die ses maande wat hulle in Engeland was terwyl Bani op ‘n projek daar gewerk het. So tussen hulle het Jana so 7 sertifikate gekry en Theuns 3. So hulle albei sien uit na Maandagoggend se saal byeenkoms om hul sertifikate te kan kry. Verlede jaar het hulle haar onder die Engelse kinders ingedeel en het sy toe nogsteeds goud gekry, maar die jaar het die skool dit reggekry dat haar huistaal Afrikaans is, al klink sy nou nie juis soos ‘n karoo dogtertjie wat Engels praat nie. Dit sal enige oupa sommer trots maak.

Bani self was vir ‘n week darem by die huis maar gaan alweer Maandag vir ‘n week Cameroon toe vir ‘n projek waar hulle aan werk, so Su-Hannie is nou weer alleen op die plaas.

Dan begin die weer darem beter te word. Dit raak nou regtig lekker buite, maar met die ou huise is dit maar nogsteeds koud binne al is dit buite warm. En ons huisie kry net oggend son so dit vat maar tyd om op te warm.

En dan was dit ons troudag herdenking en my verjaarsdag ook nog. So dit is darem lekker om terug te kan kyk en te sien jy is nog net so lief vir jou vrou as wat jy 45 jaar terug was. En dan is haar ondersteuning vir my net absoluut wonderlik. Sy verstaan my, weet wanneer ek af is, goed voel, of watter bui ek ookal in is deur net na my te kyk. Dan kom sy sommer met die regte diagnose, of dit nou nierpyn, warm gloede, dermititus of wat ookal is. Kan maar net dankie sê vir die HERE dat Hy ons twee saam gevoeg het. Hy het presies geweet wat ek nodig het, en wat sy nodig het.

So tot volgende keer. Geniet elke oomblik wat die HERE jou die geleentheid gee om Sy dissipel te wees.

Al weet ek vandag die paadjie wat voorlê is maar donker met geen uitdraaipaaie nie, weet ek wel dat daar dalk nie meer lig op hierdie aardse paadjie is nie, maar weet ek dat daar ‘n heerlike heilige lig wag aan die einde van hierdie pad vir my. En vir die wat my ondersteun op die pad, baie dankie, julle weet nie wat dit vir my beteken nie. My lied vir vandag kom van Scott Wesley Brown. Hy het dit geskryf nadat hy ‘n groot operasie moes ondergaan. https://www.youtube.com/watch?v=BOZKc8CyaaQ

Dinsdag 9 Augustus 2016

Dit was nogal ‘n hele paar weke gelede wat ek laas iets laat weet het. Die groot rede is maar dat daar werklik min nuus is. Die winter het regtig kwaai koue gebring, maar net so ‘n bietjie sneeu die een dag. Dit was vroeg die oggend en teen 11 uur was alles weg, toe het net die berge om ons nog wit gelê. Dit is maar ‘n mooi gesig met ons dorpie wat so tussen die berge lê. Daar is werklik nie een kant wat nie berge het nie, so wanneer dit regtig sneeu hier by ons is dit prentjie mooi. Barney het ook die oggend laat weet dat al die paaie in en uit Steynsburg gesluit was. So hulle was baie stil by hul werk ook tot later die dag toe mense weer gewaag het om te ry.

Maar soos alles is daar ook maar negatiewe aan verbonde. Sodra die sneeu smelt is alles so ‘n modderige spul dat jy nie weet waar om te trap nie. En ons dorp het net drie teerpaaie. Die grootpad wat deur die dorp loop, Kerkstraat wat al die besighede en die Gereformeerde Kerk het, en dan die straat wat uitgaan na die plase aan die suide van die dorp en by die skool verby gaan. Die res is maar grondpaaie en ‘n groot gemors na reën en sneeu.

Dit wil lyk of die maksimum temperature nou begin klim. Dit is nou maar min dat die maksimum onder 8 grade is, en die minimum verder as -4 gaan. Maar jy weet nooit wat die volgende week dalk inhou nie. Twee jaar gelede het dit op 31 Augustus baie gesneeu, so ek praat maar nie te vinnig nie. Vanoggend was weer een van daardie -5/-6 oggende gewees. Selfs ons slaapkamer venster was heeltemal opgewasem, so groot was die verskil in temperatuur tussen binne die huis en buite op die stoep.

Die gesondheid is maar soos gewoonlik. So ‘n paar dae waar ek nogal redelik voel en kans sien vir baie, en dan skielik vind jy uit jy het nie krag om dit te doen nie. Hettie het Vrydag hier ‘n paar roos stokke aangedra wat ek moes steggies van maak, en waar ek gister gedink het ek kan sommer gou 18 sakkies reg kry, vol grond maak, groei hormoon aanmaak en die steggies plant wat ek al Saterdag reggesny het, vind ek toe uit dat ek eers so vir twee ure moes rus voordat ek kon klaar kry. Dit vat nogal aan ‘n mens as jy uitvind dat net sulke ou klein goetjies so lank kan vat om te doen. Soos my perske boom wat ek seker die week sal moet klaar snoei. Ek is darem nog net ‘n week en ‘n half besig met hom, so ek sal dit seker teen Vrydag klaar kan kry.

En dan het ons so ‘n groot verrassing gekry wat my sommer opgewonde laat uitsien vir volgende jaar. Esthee en Francois in Melbourne verwag hul eerste kindjie. Sy het so ‘n paar weke gelede uitgevind sy is swanger alhoewel hulle dit glad nie verwag het nie. So nou sal ons nog in die maand uitvind of dit ‘n seuntjie of dogtertjie is wanneer hulle van die vrugwater trek en na die kromosone kyk.

Dit gee vir my sommer weer soveel om voor te lewe dat ek die enetjie ook nog sal kan sien. En terwyl jy nog na iets uitsien, kan die gesondheid maar maak wat hy wil, ek weet ek kan sommer nog baie veg om die volgende klompie maande te kan oorleef.

Dan het ek ook gewerk aan ‘n boek wat ek al baie jare gelede geskryf en vertaal het, maar nou eers as ‘n nuwe boek op my webtuiste wil sit. Dit handel maar oor my gunsteling onderwerp en dit is hoe om dissipels van Jesus te maak. Die boek se naam in Afrikaans is “Teologie vir Jan Alleman”, waar ek maar probeer om dit so maklik as moontlik vir almal te stel waaroor Christenskap gaan. Dit sal seker so teen Vrydag in beide Afrikaans en Engels op my webtuiste wees waar mense dit gratis kan aflaai. So hou maar my bedienings blog en Facebook dop.

En dan is dit volgende week weer Bloemfontein toe vir al die laaste toetse, en dan die week daarna sal ons al die uitslae kry en weet wat vir my voorlê. Ek weet dat ek maar sukkel met die bors wat aanhoudend voel of ek nie genoeg asem kry nie, so ek neem aan die drie limfnodes het gegroei en begin nou maar die asemhaling aan te tas, en dan het die groot limfnode in die buik die dikderm beetgekry en trek hom nader wat maak dat ek partymaal sukkel met wat mense sal klassifiseer as hardlywigheid maar ek kan sien dat dit maar een van die tentakels is wat die derm beet het en nader trek.

En dan sal ons ook hoor waarheen die ou kanker nog versprei het na aanleiding van verledemaand se toetse. Sover weet ek dat dit wel na die skelet besig is maar waar weet ek nie alles nie, alhoewel as ek volgens pyn moet oordeel is dit maar na orals waar ek al bene gebreek het, soos die sleutelbeen, die ribbebene aan albei kante wat ek die linkerkant met krieket en die regterkant met rondspeel saam met Su-Hannie op die waterglyplank gebreek het toe ons nog in beheer was van Doxa Deo in Brooklyn Pretoria se karavaanklub en uitreiking.

So ons gaan nou volgende week weer plaas toe en kom dan eers die dag voor my verjaarsdag terug sodat die geskil met die bure agter die rug kan kom. Die finale datum is nou vir die 26e van die maand. So ons vertrou dat sy dan sal ophou met haar stories.

So tot volgende keer, geniet die lewe en maak elke dag tel. Soos gewoonlik gee ek maar weer ‘n skakel na een van my gunsteling liedere wat my elke dag ondersteun.

https://www.youtube.com/watch?v=LRRlN_YQRio

Through it all – Booth Brothers

Vrydag 15 Julie 2016

Ons is weer op die plaas tot moreoggend en dan gaan ons weer huistoe. Debbie het die week verjaar en nou hou sy ‘n damestee, so skoonsus en skoonma mag dit nie mis nie.

Die afgelope ruk het baie goed gebeur. Die bure se stories het aangehou totdat Hettie uiteindelik ‘n interdik moes kry sodat buurvrou ons nie verder kan ontstel nie. Sy het die museum weergawe van die erf voordat dit onderverdeel is, en alhoewel al haar prokureurs gesê het ons kan ‘n heining opsit soos op die landmeter generaal se kaart, het sy maar net weer begin by ander prokureurs wat haar kaart sien en dan sê sy het ‘n saak teen ons, maar dan vir haar meedeel dat ons reg is nadat hulle die regte inligting gekry het. So het sy tot die polisie gekry om by te wees wanneer hulle die heining wou afbreek en toe ek die polisie daarop wys dat sy ‘n hofbevel nodig het hy hom uit die voete gemaak en het Hettie toe volgens die nuwe wet op “harrassment van 2011” ‘n tydelike interdik gekry en moet hulle bewys teen 29 Julie hoekom dit nie permanent moet wees nie.

My probleem is dat sy weet ek is siek, maar sy hou aan met Hettie sukkel en dan moet Hettie vir my kom sê wat ek moet doen. Ongelukkig is een van die grootste probleme met Carcinoid dat jy jou kort termyn geheue verloor, en “Carcinoid rage” of woede aanvalle kry, en dat elkeen van die gevalle ‘n jaar en ‘n half van my lewe kos. Daar is op ons yahoo groep een vrou wat sê dat die kinders haar nie meer toelaat om videos te gaan huur nie, aangesien sy op een dag 3 keer dieselfde video uitgeneem het, en dan met almal baklei wat dit vir haar uitwys.. So dit is maar moeilik, en ek het nog altyd ‘n baie kort lont gehad, so nou kan julle indink hoe ek dit moet hanteer dat terwyl hulle die eenkant vir jou sê hulle is bereid om vrede te maak, jy twee dae later aangesê word om die hek oop te sluit sodat hulle die heining kan afbreek. So ek geniet die tyd weg van die huis net om weer tot verhaal te kom.

Woensdag was ons deur Universitas hospitaal toe vir die Scintigraphy ondersoek, en waar hulle vir my vooraf sê dat dit net 14 minute sal duur jy na ‘n uur en ‘n driekwart eers uitkom, voel jy nie goed nie. Ek het nou nog nie die finale uitslag nie, maar dit lyk darem nie of daar metastases na die skelet is nie, maar dat dit “severe Rheumatoid arthritis” is. Dit is hoekom ek eers moet opwarm in die oggend of enige tyd wanneer ek vir ‘n ruk gesit of gelê het. Hulle moes my tweekeer help om net weer te sit nadat ek op die nou plankie moes lê terwyl hulle masjiene hier 2 cm van jou neus af beweeg het. Dan was ek baie verbaas toe ek hoor dat ek iewers in my lewe my een sleutelbeen gebreek het, en dat hulle verbaas is dat ek enigsins gebruik van my arm het. Dit het glo baie verkeerd aangegroei. Ek weet nie wanneer dit was nie, seker maar terwyl ek nog baie jonk was. Nou wag ons vir volgende maand se CT Scan en kamera in die longe afdruk, en dan sal ons weet wat aangaan.

In die tussentyd gaan ek maar aan. Dit is maar die pakkie wat ek gekry het, en ek weet die HERE sal nie vir my iets gee as Hy weet ek dit nie kan dra nie.

Hettie het ‘n erge griep episode gehad en het ek haar regtig jammer gekry. Met die winter in volle gang, is dit maar moeilik om enigsins die griep vry te spring, maar ons het my maar opgepas en toe is sy die een wat toe griep kry.

Vanaand pas ons kinders op terwyl Su-Hannie en Bani na Steve Hofmeyr gaan luister. Su-Hannie is sekretaresse van die ATKV op die dorp en hulle het hom genooi, so sy moet hom nou pamperlang. Gelukkig weet ek wat sy nagereg is aangesien ons al gisteraand malvapoeding gehad het. Ek dink hy sal volgende keer dalk verniet kom net om weer van haar poeding te kry, want sy mag maar nagereg maak. Enige iets van malvapoeding tot regte sago soos my ma dit gemaak het. Ons sou ook haar, my ma se verjaarsdag die week gevier het, maar sy is nou al 3 jaar en 7 maande terug huistoe op 95.

Dit is seker genoeg vir vandag. Koos Dup het so ‘n mooi lied geskryf wat ek graag ‘n skakel na wil insit vandag. Ek het die voorreg gehad om saam met sy oudste broer (Duppie) in Toti op die kerkraad te wees. Hy was die ouboet wat vir hulle viool op ‘n saag gespeel het, en het net so ‘n nederige persoonlikheid gehad. Lekker luister.

Koos du Plessis - Gebed Jannie Du Toit & Lucas Maree opname

Danie Botha opname Die lirieke is as volg:

Gebed - Koos du Plessis.

Laat my nooit die grond verlaat nie.
Laat my in U skadu bly.
Gee dat elke aardse vreugde en vrees,
eindelik nietig word vir my.
Elke afdraai paadjie ken ek.
Elke keer het ek verdwaal.
Elke keer het u my iewers kom haal.
Maak dit Heer, die laaste maal.
Elke dag is n gedagte.
Elke kamer net gehuur.
Elke aardse droom van rykdom en roem,
net n skadu teen die muur.
Wat ek is, is net genade.
Wat ek het, is net geleen.
Eintlik smag ek na U waters van rus.
Lei my Heer vanaand daarheen. *

En dan kan jy ook luister na wat ek elke dag ervaar in my wandel met die HERE.

Don Moen – God Will Make A Way Lyrics

God will make a way
Where there seems to be no way
He works in ways we cannot see
He will make a way for me

He will be my guide
Hold me closely to His side
With love and strength for each new day
He will make a way, He will make a way

Oh, God will make a way
Where there seems to be no way
He works in ways we cannot see
He will make a way for me

He will be my guide
Hold me closely to His side
With love and strength for each new day
He will make a way, He will make a way

By a roadway in the wilderness, He'll lead me
And rivers in the desert will I see
Heaven and Earth will fade but His Word will still remain
And He will do something new today

Oh, God will make a way
Where there seems to be no way
He works in ways we cannot see
He will make a way for me

He will be my guide
Hold me closely to His side
With love and strength for each new day
He will make a way, He will make a way

By a roadway in the wilderness, He'll lead me
And rivers in the desert will I see
Heaven and Earth will fade but His Word will still remain
And He will do something new today

Oh, God will make a way
Where there seems to be no way
He works in ways we cannot see
He will make a way for me

He will be my guide
Hold me closely to His side
With love and strength for each new day
He will make a way, He will make a way

With love and strength for each new day
He will make a way, He will make a way

Maandag 4 Julie 2016

Wonderwerke gebeur nogsteeds.

Die afgelope week was regtig vir ons ‘n tuimeltrein. Dit is wat die woordeboek verklaar as die Afrikaans vir ‘n roller coaster. Ek het so 2 weke gelede besluit dat dit tyd is om weer by die hospitaal uit te kom, want dinge raak maar al hoe moeiliker. My derm is elke dag of twee verstop, en klink dit die een oomblik soos iemand wat ‘n ballon laat afblaas met so ‘n skril klank soos die lug sukkel om uit te kom, en dan dink ek weer dat ek my so pas gelanseer het na Mars of iewers baie ver. En dan is daar die ou pyn, elke dag heeldag.

Die vorige keer wat ons daar was het die chirurg net gesê ek moet by onkologie aanmeld ten spyte van die feit dat ek haar daarop gewys het dat Interferon slegs werk op gewasse van 1mm of kleiner, myne is net so 70 keer groter, en dan is die sukses maar tussen 0 en 20%. So ek het toe maar besluit om ‘n afspraak te maak sodat hulle my kan verwys na onkologie en dan weer terug na chirurgie sodat hulle weer ‘n CT Scan kan doen dat ons net uitvind wat hier binne my aangaan.

Verlede Sondag het van ons vriende ‘n draai gemaak na hulle by die diens was, en het hulle gesê ons moet saam bid dat die HERE hierdie omslagtigheid sal laat verkort sodat ons sommer dadelik ‘n afspraak vir ‘n CT Scan kon kry. Toe ek vroeër deur die proses moes gaan het dit ses maande gevat voordat ek geweet het wat aangaan.

Woensdag was toe die groot dag, en waar hulle my aangesê het dat hulle baie besig gaan wees en my maar moet indruk, is ek toe tweede op die lys. Ek het nou nie baie lekker gevoel toe die dokter my roep nie aangesien ek gesien het die een chirurg kan jy sommer sien het outoriteit, en die een wat my toe roep het dit beslis nie uitgestraal nie. Sy het toe gevra wat aangaan en het sy sit en notas maak. Sy het so ‘n bietjie rond gevoel op die buik en die bors maar nie baie vertroue gewys nie. Toe ek haar vra of sy iets weet van Carcinoid was haar antwoord ‘n baie reguit nee, sy het al daarvan gehoor, maar dit was al.

Sy vra toe dat ons haar sal verskoon want sy wil toe net met haar hoof my probleem bespreek. Die volgende oomblik kom die hoof van chirurgie daarin en hy ondersoek my. Hy kyk toe na die vorige CT Scan van so twee en ‘n halfjaar terug, en ek wys toe vir hom wat ek ook oor bekommerd is en dit was nodes in die lugweg wat op daardie stadium nog te klein was om oor bekommerd te wees. Hy het so ‘n bietjie by die bors gevoel en dadelik te kenne gegee dat hy meer oor die longe bekommerd is as oor die buik.

En daar begin die wonderwerke. Nie net vra hy ‘n CT Scan aan van die buik nie, maar sommer van die bors ook. Dan wil hy hê dat ek moet ‘n kamera gaan sluk om te sien of die longe reg is en om te sien hoe groot die uitsaaïngs is, en nadat Hettie vir hom gevra het oor my ou ledemate wat so seer word, stuur hy my vir ‘n volledige “bone scintigraphy”. Dit is waar hulle kan sien watter uitsaaïngs daar is na die skelet, aangesien ek nie meer my regterhand kan toe kry nie, en elke skanier in my liggaam baie pyn. My nek kan seker net so 70 grade in beide rigtings beweeg, so 140 in totaal, en die rug pyn baie, veral waar ek so 25 jaar gelede ‘n rugfusie ondergaan het.

So daar kry ek toe baie meer as wat ons voor gebid het, net om te wys dat ons ‘n liefdevolle Vader in die Hemel het wat nogsteeds wonderwerke doen. So die volgende ses weke gaan ons maar besig wees.

Die winter is maar hier nou in volle gang. Saterdag was die wisseling in temperatuur 10 grade, van minus ses na plus vier. So die ou blomtuin lyk nie goed na die ryp nie, en nou is dit elke oggend hier onder vyf grade, en sit ek maar elke dag voor die parrafien stofie.

So tot volgende keer, kyk op en moet nooit terug kyk nie, wat verby is is verby, want dit wat voorlê vir elke persoon kan jy net sien wanneer jy vorentoe kyk.

Kyk maar gerus na twee van my “favorite” videos wat jou sal ondersteun maak nie saak wat vir jou wag nie. Dit kan jou net bemoedig.

https://www.youtube.com/watch?v=wlITI74NCz4

https://www.youtube.com/watch?v=q6T96RQjW8k&list=PLXVk9AFFmfxinCkXyNoA0yyOedWxCHl_-&index=8

Vandag se blog 15 Junie 2016

Daar het regtig nie veel gebeur die afgelope twee weke nie. Ek is bly vir die wat terugvoer gegee het oor my vorige plasing, en ja, jy kan slegs veg teen iets wanneer jy weet wat dit is.

Vir my is dit regtig so ‘n groot voorreg om soos vandag net te kan sit en my nuwe blog te skryf vir die tydperk. Dit is maar koud hier by ons, maar ons het nie sneeu gehad nie. Die afgelope paar dae was ons aanvoelbare maksimum verseker nie bo 4C nie. Die minimum het so by -6C gedraai, selfs al was dit meeste van die tyd bewolk.  Soos vandag is dit so ‘n ligte misreen wat val, en dit hou die temperatuur maar laag. Ek sal nie verbaas wees wanneer die wolke van die berge lig dat daar dalk ‘n paar witkolle gaan uitsteek nie.

Die grootste probleem wat ons nou het is diere. Eergister is hier seker 60 boerbokke van die lokasie se kant af in die dorp ingejaag, so almal wat iets voor in hulle tuine het se blomme dien weer as voeding. Dan is daar elke aand weer beeste wat rondloop en die tuine verniel. Gelukkig is ons tuin voor huidiglik kaal want ons somer plante is alles uitgehaal en nou wag ek maar tot so Oktober voor ek weer saad saai.

Maar nou het ek weer ‘n ander probleem. Die bure is weg sonder dat ons weet waarheen, maar hulle seun is hier by die huis om seker na die diere om te sien maar sit in sy kamer buite en jy sien of hoor hom nie. Nou het hulle hoenders besluit daar is water en kos by erf en tuin agter die huis en vlieg hulle elke dag seker 6 na 10 keer oor die muur om in my tuin te kom kos soek. So ons het nou maar nog 1,2 meter hoë draad gekoop wat ons bo-op die muur gaan sit om te keer dat hulle oor kom. Ek weet hulle sal dan van die ander buurman se erf, wat altyd oplê want lyk my hulle is almal in ‘n hospitaal met swaaideure gebore, seker maar weer probeer om in ons tuin te kom, maar dan kan ek hulle vaskeer in ‘n hoek by my en hul vlerke knip.

En dan is daar nog ‘n kat wat agtergekom het die Jan Frederikies by ons het nes gemaak en ek neem aan hulle het kleintjies, want die kat is weer aanhoudend hier om te kyk hoe hy by die nes kan uitkom.

So die diere maak my maar skoon moeg. En dan is dit nie eers my eie nie. Maar ongelukkig is dit hoe dit gaan. Die met die diere vertel jou mos dis die diere se natuur om so te maak. Ek het al vir Hettie gesê party dae voel ek om die goed vrek te maak, want die mens se natuur is mos ook maar om diere te jag vir kos. Die kat het ek net ‘n probleem mee.

Met die gesondheid is dit maar so-so. Die weer hou my gelukkig baie stil want ek sit maar meeste van die tyd by die verwarmer met of my rekenaar of my tab op my skoot en lees, of sit my oorfone op en luister of kyk na musiek. En dan maak ek so nou en dan vir ons kos, maar meeste kere kyk ek of ek oor ‘n naweek nie genoeg vleis kan gaar kry buite om net in die week warm te maak en saam met groente voor te sit nie.

Die ou dikderm lyk my wil nou weer verstop raak want ek het vanoggend gesien dat die derm so ‘n z vorm het op een plek en dit beteken maar net dat een van die tentakels van ‘n limfnode die derm beetgekry het en besig is om nader te trek aan die limfnode, wat maak dat alhoewel ek voltyds diarieë het, die goed nie kan deurkom nie, behalwe in sulke klein erdwurm groote koeters nie. Maar gelukkig is daar darem nog ‘n spasie om deur te kom. Selfs die ou winde sukkel en bou op totdat daar ‘n ontploffing binne my plaasvind voordat ek van hulle kan ontslae raak.

Maar, ek lewe nog en kan nog tyd saam met my mense spandeer. Dit was juis gister vir ons ‘n mylpaal van 46 jaar vandat ons die eerstekeer saam uitgegaan het. Toe was dit net maanskyn en rose, maar moes ons ook maar oor die jare uitvind dat rose ook dorings het en die maan ook nie elke nag skyn nie.

Voor ons hierheen gekom het was my gebed eendag dat die HERE my tyd sal gee om alleen tyd saam met Hettie te kan kry, en dat dit wat Hy my geleer het oor ‘n tydperk van nou seker die afgelope 30 jaar, ek dit kon neerskryf, en het ek albei wense in vervulling sien gaan. Ek het nou begin om alles wat ek geskryf het en videos van gemaak het, saam te stel as ‘n teologiese kurses vir Jan Alleman. Dit is nog altyd vir my lekker om net vir mense te wys dat jy nie nodig het om teologie te gaan studeer om te weet wat die HERE van ons verwag nie. So dit is my oogmerk met die kurses, dat die ou in die straat ook kan weet wat die Bybel se boodskap is, en dat ons dit elke dag kan gebruik om antwoorde op vraagstukke in ons lewe te kan kry. So dit sal maar in 'n storievorm gedoen word, want mense onthou stories maar nie feite nie.

Ek het weer twee skakels aangeheg van liedere wat vir my soveel in my lewe al beteken het, dat al lyk alles donker om jou, jy nogsteeds op Hom kan vertrou.

https://www.youtube.com/watch?v=pN4tPkX0MG0&list=RDEQ6QaZcPphM&index=6

https://www.youtube.com/watch?v=6CMclLT_Hjg

Woensdag 1Junie 2016

En so begin nog ‘n nuwe maand vir almal. Ek sien vanoggend op my facebook dat dit vandag 6 jaar terug was wat ek en Hettie met ons nuwe begin in Port Elizabeth begin het en in South End ingetrek het. Skielik moes ek weer leer sodat ek kon kwalifiseer as finansieële adviseur, en het die HERE ons werklik baie geseën met besigheid. Dit het maar gebeur omdat die staat nie meer by klein blanke besighede produkte en dienste kon koop nie, en almal in die rekenaarbedryf dink mos al dat jy op 50 nie meer daar hoort nie.So na tien jaar en baie probeerslae in verskillende rigtings het ek besluit om heeltemal van rigting te verander, en by PPS aangesluit as adviseur. En so het die HERE my ook natuurlik geseën met die studies, want om op amper sestig weer te begin leer was nogal ‘n aanpassing. Ek was toe al darem so ‘n paar maande aan die gang, maar ons kon toe regtig weer ons lewe geniet, behalwe vir goed wat so nou en dan snaaks was vir ons. Min het ons in daardie dae gedink dit is die Carcinoid wat al hierdie snaakse goed laat gebeur het. Die oorspronklike gewas was dan toe al 16 jaar gelede uitgehaal en het ons almal geglo dat dit verby was want hulle het net ‘n klein gedeelte gelos wat met chemo behandel was, en al die toetse daarna was negatief.

Gedurende die afgelope week of wat by Su-Hannie en Bani, het ek gesien daar was weer ‘n nuwe konferensie in Amerika spesifiek oor Carcinoid en Carcinoid sindroom. Ek het toe gekyk wat die program behels het en het dit geboekmerk sodat ek daarna kan kyk sodra ek by die huis is.

By die huis het ek het toe begin kyk waaroor alles gegaan het, en het toe een sessie van ‘n vroeëre seminaar baie interessant gevind wat deur een van die min chirurge gelewer is wat spesialiseer in die tipe kanker. Ek het al hoevele kere vir Hettie gesê ek moet vir die dokter vra om vir my ‘n loergaatjie te maak sodat ek kan sien wat hier binne my aangaan, en toe kry ek die video wat al my vrae beantwoord. Vir die wat wil kyk het ek ‘n gedeelte van die video op youtube gelaai en kan julle daarna kyk by https://youtu.be/ePzp1SAYViA Dit is so 11 minute lank en 45mb groot. Daar is baie fotos van hoe die pasiënte binne lyk, so dit is nie vir mense wat nie van operasies hou nie. Daar is heelwat detail wat gewys word.

Ek het ook ‘n foto uit ‘n gedeelte van die video geneem wat ek graag wil deel.

Die foto wys met die geel pyl na waar ‘n limf node is. Dit is nou die ding wat lyk soos ‘n spinnekop met al die lang pote of voelers. Hoe hy werk is dat die “voelers” alles waarmee hulle in aanraking kom na die node toe intrek en dit daar vashou. By my is dit ook presies waar een van die nodes sit, maar die probleem met die ding is dat albei bloedweefsels, die een wat alles van die dunderm na die lewer vat en die een wat weer bloed verskaf na die dunderm, binne die node is. Die dokter het ook later in die video gesê hulle is maar vier chirurge in Amerika wat kans sien om so ‘n limf node uit te haal, aangesien die kans op oorlewing maar baie skraal is aangesien hulle basies blind daar werk want hulle weet nie waar enige een van die bloedvate is nie. Sny een van hulle raak en hy verloor sy pasiënt. Hy noem hulle luiperde aangesien hulle so ligvoets moet werk wanneer hulle daar sny.

By my is daar ‘n hele paar sulke nodes en het hulle al meer as 80% van die dunderm binne in die nodes ingetrek en met die laaste operasie kon hulle slegs 90cm derm kry wat hulle kon gebruik om al die verstoppings mee te omlyn. So hulle het die stukkie derm direk van die eerste gedeelte van die dunderm, die duodenim, na die dikderm toe geneem, en dit is waarom ek so met diarieë sukkel want ek het nou “short bowel syndrome”. So die kos kan maar self besluit watter paadjie dit wil volg, en dit veroorsaak maar van die pyn. Op die video wys die ou ook wat gebeur sodra hy na aan die gewas aan die derm vat. Die derm self begin te “flush” en sy kleur verander. En dit gebeur elke keer wat jy eet of iets drink, want dan skei die gewas sy oormaat seretonin af, wat die grootste kenmerk van die kanker is. En jy blaas op.

So dit is ‘n vinnige lesing oor Carcinoid kanker en wat ek geleer het van myself.

Hoe voel ek deesdae? Redelik moeg omdat ek nie genoeg voeding opneem met die kort derm nie. Dit help ook nie om meer te eet nie, want daar is nie plek vir meer kos nie. Selfs Su-Hannie het nou die dag by hulle opgemerk dat haar pa se bene maarder raak en nie meer so sterk en vris lyk soos sy gewoond aan was nie. Dan vergroot die ou buik gedeelte die hele tyd. Dit is maar omdat die derms bly opblaas soos die kos deur beweeg en die derms “flush” wat maak dat ek seker 15 keer op ‘n dag winde moet gaan los in die badkamer. En dan weet ek nooit of dit net ‘n wind is en of daar dalk diarieë saam is nie. Die medici verwys daarna as “explosive” diarieë, en ek glo nie ek hoef iets verder daaroor te sê nie. In Amerika het mense selfs ‘n applikasie geskryf wat saam met Google maps werk wat vir jou wys waar alle publieke badkamers is vir Carcinoid pasiënte sodat jy weet waar om vinnig een te kry.

Verder lyk dit of die uitsaaïngs na die longe ook meer aktief raak, want ek raak deesdae sommer vinnig uit asem en het pyn in die longe selfs al staan ek net op van my stoel in die sitkamer en loop kombuis toe en terug, so 16 treë, dan moet ek eers sit en rus voor ek verder kan sit en lees of skryf op die rekenaar. Op die oorspronklike CT scan van so amper 3 jaar gelede was daar verskeie limf nodes maar was hulle kleiner as 15mm, so dit het nie toe aandag nodig gehad nie. Ek weet nie hoe groot hulle vandag is nie, maar ek is maar kort van asem. Dit kan natuurlik ook wees dat die hart nie altyd saam werk nie, want die bloeddruk is dan hoog, en dan laag wanneer jy deur ‘n Carcinoid krises werk. Dan is die ou gewrigte en bene seer, wat maar ook een van die uitsaaings is. Ek het seker so vier of vyf jaar gelede al vir Hettie gevra om al my kortbroeke lussies aan te sit sodat ek ‘n belt kan dra want die rek het die heupe baie seer gemaak, iets wat ek ook nie geweet het deur een van die uitsaaings van die kanker veroorsaak word nie. So ek voel maar die kragte raak min, maar ek is bly vir elke dag en elke geleentheid wat ek nog van die HERE kry om saam met my familie te spandeer.

18 Mei 2016 Groete van die plaas af.

En so is daar weer ‘n hele paar weke verby. Die koue het gekom om te bly, en na die naweek waar daar baie sneeu meer na Natal se kant geval het, het ons nog nie weer ‘n warm dag gehad nie. So ‘n paar oggende darem bokant 4C gedraai, maar die swart ryp het al kom kuier, en vir so ‘n paar oggende daarna het die minimum so by -4C gedraai. My gras was binne 3 dae geel, so dit help darem met die instandhouding van ons tuin.

Ons kuier so ‘n bietjie op die plaas die week en verlede naweek en sal weer Maandag huistoe gaan. Su-Hannie skryf gedurende die paar dae, vandag, Vrydag en Maandag eksamen, en nou is die kinders ook nog siek. Nogal ‘n strawwe program om ma te wees, plaas te bly en nog regte te studeer.Ek is regtig baie trots op haar. Ek het ook al sommer so ‘n bietjie geleer, veral met inheemse wetgewing, en dan goed wat ek mee gewerk het voor ek moes ophou soos boedelbeplanning, trusts en alles wat ‘n finansieële adviseur maar mee werk. Hettie was saam met die kinders Bloemfontein toe Maandag vir hulle optrede by die Eistedfodd en het hulle met ‘n A en A+ huistoe gekom. So die kinders geniet die viool speel baie.

Met die ander projekte wat ek wou aanpak het ek maar besluit om nie mee aan te gaan nie. Alhoewel dit na aan my hart lê moet ‘n mens maar ook berus by dit wat jy kan doen, teenoor dit wat jy nog graag wou doen. So ek sal maar nie verder gaan met die twee goed vir Carcinoid pasiënte nie, want ek moet maar sorg dat daar so min as moontlik stres in my eie lewe is, want dit is seker een van die grootste bydraers van newe effekte van die siekte. Ek sukkel genoeg met net die ou gewas en sy invloed in my lewe dat ek nog myself moet blootstel aan ander se probleme ook. Die gewas doen mos maar net wat hy wil en het ek maar besluit om maar self so nou en dan ekstra pyn medikasie te vat aangesien die ou lewer en niere al klaar sukkel, so om nog te dink aan newe effekte op die twee organe teenoor pyn, wen pyn elke keer, en is die newe effekte maar ‘n bysaak.

So terwyl ek nou skryf luister ek na een van die liedjies wat my nogal na aan die hart lê. So kliek maar hier om daarna te luister en te kyk. Dit is ‘n vraag waat ons maar almal het. Maar ek dink my antwoord daarop is “Ja, ek glo so”. En dan is daar nog een wat 'n mens ook oor wonder 

So hoe voel ek deesdae? Dit is ‘n vraag wat ek nie eers mee aan dink deesdae nie. Ek staan maar op, stort, eet en doen waarvoor ek kans sien, en dan rus ek maar. Vir my is rus baie maal lees. Lees oor die ou siekte sodat ek meer kan leer en weet hoe om op te tree wanneer sekere goed gebeur, en dan maar meeste van die tyd oor ander gelowiges se standpunte, en of ek gate daarin sien of nie. Dit is maar wat my besig hou, want dan leer jy nog meer oor die HERE en hoe Hy werk. Ek luister nie juis ander preke nie, want ongelukkig met die internet vandag is meeste boodskappe van vandag is iemand anders se boodskap wat dit op die internet geplaas het, so daar is maar min oorspronklike werk. En dan kry jy mos maar al hierdie “goed vol” ouens van die internet, wat net ‘n boodskap bring om mense se ego’s te streel en hulle geld te vat. So het ek nou die dag op een van die ouens se youtube boodskap uitgelig hoe hy die mense mislei en toe skielik word kommentaar gesluit op die boodskap. Dit was ‘n wêreld bekende ou wat skielik saam met ander gepraat het oor hoe die antichris hom op 5 Mei sou ontbloot, en toe skielik is dit verander op 6 Mei na 30 Augustus toe. Toe ek gaan soek op Google hoeveel mense videos en preke het oor die antichris wat op 5 Mei sou kon verlede week, was daar meer as 166,000 valse predikers. Hulle het almal hulle opskrifte verander na 30 Augustus, maar nooit hulle “tags” verander nie. Ek het nou net weer die datum opgesoek en nog steeds meer as 371,000 verwysings op Google gekry. So my eerste soek was dalk verkeerd of het ek dalk verkeerd onthou.

So dit is maar my lewe. So moenie jou geloof bou op wat jy lees of hoor van die preekstoel af nie. Die enigste manier om die HERE werklik te ken is om Sy Woord, die Bybel te ken en die Heilige Gees se openbaring van die Bybel in jou lewe te ken. Hy werk met elke persoon op sy eie vlak, dit wat jy verwag. Hy gee altyd, elke dag vir ons dit wat ons nodig het.

Saterdag 29 April 2016

So het nog ‘n maand verby gegaan sonder dat ek iets geskryf het. Dit is nie dat ek vergeet het nie, maar daar was baie ander goed om te doen, en dan was die motivering ook nie daar nie.

Vandag is daar twee goed wat ek graag wil uitlig van hierdie ou snaakse kanker. Die eerste punt is dat dit die enigste kanker is wat jou op twee maniere kan laat sterf. Alle ander kankers veroorsaak dat die gewas versprei na jou organe en dan net so vinnig groei dat jy sterf omrede die gewas so groot geword het dat dit die normale werking van jou organe beïnvloed en so beskadig dat dit jou einde beteken. Dit is maar waarom die medici altyd eers probeer om die hoof gewas en sy maatjies te verwyder deur of ‘n operasie of chemo of bestraling. Met Carcinoid kan jy steeds sterf omdat die gewas groter word, en versprei na ander organe en hulle funksies belemmer, maar ook deur dit wat die gewas afskei. Dit is waar die probleem lê, want die grote van die gewas bepaal nie hoeveel van ‘n sekere stof hy afskei nie, maar oor hoe aktief dit is. Daar is al gevind dat mense Carcinoid sindroom het en waar die gewas so klein is dat hulle dit nie kan opspoor nie, en dan soos myne wat so groot is jy kan dit nie mis nie, maar tog nie verskriklik aktief is nie. Dit sal ek later kwalifiseer.

Met Carcinoid is dit ook maar wat met my besig is om te gebeur en dit is ook een van my probleme in die dat dit stadig maar seker besig is om die hoof bloedvat tussen die dunderm wat al jou voeding deurstuur na jou ander organe soos jou lewer en niere, toe te druk. Die gewas werk op ‘n baie interessante manier in die dat dit sekere stowwe vrystel wat veroorsaak dat jou are na die gewas toe groei en hulle normale paadjies verlaat, en dan vorm die gewas self tentakels wat dan al hierdie are, en in my geval die derms ook omrede hulle vol are is, nader trek en so die are of derms toe bind sodat dit nie meer kan werk nie. Dit is wat my probleem was met die laaste operasie waar beide die dun en dikderm heeltemal verstengel en geblok was deur die tentakels, en hulle toe maar moes kyk hoe hulle ‘n lang genoeg dunderm kon kry om die ou hele gemors spul mee te omlyn. Die kortste gedeelte wat jy normaal mee kan lewe en lank genoeg is om te verseker dat jy al die voedingstowwe kan opneem is ‘n dunderm van 120 cm van ‘n normale 6+ meter lange normale dunderm. Myne is ongelukkig korter op 90 cm wat beteken dat ek baie van die voedingstowwe nie verteer nie. Dit beteken dat ek maar meer moet eet om my gewig te behou. Dit beteken ook dat ek meer protiën moet eet om die nodige krag vir elke dag te kry, nie dat ek omgee nie. Nou is my probleem dat die gewas so groot geword het dat sodra ek iets eet, ek weer toilet toe gestuur word om ontslae te raak van dit wat in die derms is aangesien daar nie vir alles plek is nie. Verder het die dokters ‘n groot deel van my lewer verwyder aangesien die kanker daarheen uitgesaai het, maar gelukkig groei die lewer weer self totdat dit weer sy normale grote bereik. En dan kom die volgende uitsaaings maar weer.

Die ander manier hoe die kanker werk is deur oormaat stowwe af te skei, wat jou dood kan beteken. Dit is nie snaakse goed nie, maar stowwe soos seretonin, wat jou “happy” stof is. Indien jy met depressie sukkel is die kanse goed dat jy op medikasie gaan wees wat seretonin bevat. Ek maak net so 70 keer meer as normaal. Dan is daar normale goed soos histamien. Myne was nou baie stil na die operasie want die gewas het meeste van sy stowwe afgeskei in die gedeelte van die dunderm wat hyself verstop het, maar deesdae is hy besig om weer histamien op ‘n manier deur te kry wat vir my aanhoudend sinus gee, gepaard met erge sinus hoofpyn. Dan veroorsaak die ander stowwe wat die gewas afskei ook dat jou hart sommer net skielik vinnig te klop, jou are vergroot, en jou bloeddruk skielik daal. Myne het al binne 5 minute gegaan van 165/105 na 80/60. Dit is een van die grootste faktore wat sterftes aanbetref, en dan gaan pak van die seretonin om jou regter hartklep en veroorsaak dat die hart nie kan sluit wanneer hy pomp nie, en gaan van die bloed weer terug waar dit vandaan gekom het.

Dit is nou die snaakse goed. Die normale simptome is maar “flushing”, waar jy skielik warm word in die nek en gesig en jy later aartjies op die gesig kry wat mense baie keer interpreteer dat jy baie drank gebruik. Ek weet van een geval in Amerika waar die persoon na ‘n dokter toe verwys is vir haar “drank” probleem, alhoewel sy ‘n geheel onthouer was, en die dokter toe uitgevind het sy het Carcinoid sindroom. Die gloede gebeur partykeer 1 of 2 keer per dag, en dan ander kere 10 tot 20 keer per dag. Soos ek nou hier skryf brand my oë so dat ek voel of my koors seker hierby die 39 of 40 moet wees, maar ek weet dit is maar net die gewone gloede. Dan is daar die “explosive” diarieë. Dit kan so wees dat daar baie kere net winde uitkom, maar is nogal ongemaklik, veral wanneer jy terselfde tyd hardlywig is. Wanneer dit dan deurkom, dan klink dit of daar ontploffings in die badkamer is, en of ek myself sopas gelantseer het na die maan. En omdat nie alles verteer is nie, is ons badkamer nooit sonder lugverfriser nie.

Soos enige kanker is pyn maar seker die grootste newe effek, veral wanneer die lewer en niere nie genoeg bloed kry nie, en dan die normale geveg vir spasie wat maar baie eina is.

So hoe voel ek? Dit is ‘n vraag wat ek nie weet hoe om te antwoord nie. Partykeer dink die kop jy kan aangaan maar die liggaam wil nie, en dan voel jy jy kan iets doen en dan doen jy dit en die gevolg is dat jy weer vir dae daarna niks kan doen nie. Dan gaan jy deur ‘n hele paar Carcinoid krisisse ‘n dag, en dan is daar weer dae wat jy nie van so iets eers weet nie. ‘n Carcinoid krisis is wanneer meer as een van die simptome jou saam pak, maar is gewoonlik wanneer jou are vergroot en jou bloeddruk val, gepaard met diarieë. En soos met alle kankers vat die gewas meeste van jou voeding en raak jy al hoe meer moeg, en kan jy al hoe minder doen. So die antwoord verskil meeste kere op ‘n uurlike basis. Ek kan nou reg voel en oor ‘n uur nie lekker nie, en om die waarheid te sê wonder jy dan of dit die einde is of nie. En dan 'n paar uur later is jy weer aan die gang.

Nou met die mondigwording van die ou siekte by my, dit is ontdek in 1995 tydens ‘n nood blindederm operasie, is ek besig om met Kansa en van die oorsese mense te onderhandel om ‘n webtuiste vir mense te skep in Suid Afrika waar ek plaaslike mense kan ondersteun op ‘n pastorale vlak, maar ook kan verwys na die beste mediese verslae van kundiges op die gebied, beide binne Suid Afrika as oorsee. In Suid Afrika het Kansa tot 8 maande gelede nie eers ‘n beskrywing gehad van die kanker nie, en elke keer wat ek nog by ‘n nuwe dokter uitgekom het, vind ek uit dat ek meer weet as hulle. Soos die een my eendag gesê het dat toe hy nog besig was met sy studies by Tukkies die proffie vir hulle gesê het dat indien hulle ‘n Carcinoid geval kry, hulle die universiteit moet skakel en met die proffie praat oor wat om te doen. Met my operasie so 18 maande terug by Universitas wat ‘n opleidingshospitaal is, het van die laastejaar studente vir lang tye by my kom sit sodat hulle ook oor hierdie siekte kon leer.

So ek wil graag terug gee aan ander wat ek nie gehad het nie, en dit is waar om die regte mediese verslae te kry, en dan soos gesê op pastorale vlak die mense te ondersteun. Dan wil ek ook graag help om die siekte by dokters meer bekend te maak, aangesien hulle maar almal werk volgens ondersoekmetodes wat hulle by hul universiteite kry. So is die tweede laaste toets wat gedoen word om kroniese diarieë te identifiseer om ‘n 24 uur 5HIAA protiën toets van jou urine te doen, en dit kan partykeer (20% sekerheid) wys dat jy iewers ‘n Carcinoid gewas het. Ek is nogal goed as spreker al moet ek dit self sê aangesien ek dit al die jare in besigheid en by Bybelskole en gemeentes dit gedoen het, en om ander te motiveer is maar wat jy self in besigheid en bediening oor baie jare geleer het. Jy gaan terugslae kry, maar hoe jy optree wanneer dit gebeur is wat die verskil in ‘n mens se lewe maak.

So ek sal binne kort maar vra of iemand wat goed is met grafiese kuns vir my ‘n logo sal ontwerp met ‘n zebra as hoof onderwerp aangesien dit wêreldwyd as die teken van Carcinoid gebruik word aangesien alle zebras soos zebras lyk, maar elkeen se strepe anders is, presies soos Carcinoid waar elke geval verskil van mekaar. Dit sal nou gratis moet wees want ons kan nog nie met borge praat voordat alles afgehandel is nie. Die naam moet ek nog vasmaak, maar dit sal onder my bediening inskakel aangesien ons daar alreeds as ‘n NPO geregistreer is.

So geniet die res van die langnaweek. Hier by ons het ons net reën en koue gekry, gelukkig nie die sneeu van verder oos van ons nie. Vandag se maksimum is maar hier by 6 grade met ‘n verwagte minimum van so om en by die -4. Gelukkig is daar elektriese komberse. So tot volgende keer, groete.

Dinsdag 5 April 2016 Dis herfs, so ook voel die lewe.

En so is ons offisieël in die herfs seisoen in. Hier by ons voel jy dit sommer. In die oggende is dit al klaar koud en van 5 uur in die middag moet jy maar ‘n warm ding soek indien jy wil buite gaan. Voor verlede naweek het ek sommer “boots en all” mee rondgeloop, en dit binne die huis. Verlede week het dit darem weer warmer geword, maar nou raak dit al hoe kouer. Ons is nou net so een en ‘n bietjie weke weg van die dag wat ons kan ryp verwag in die oggende. Ons het darem so net oor die 60mm reën gehad die afgelope drie weke, maar daar is maar nog baie plase wat nog baie droog is. En gisteraand het ons weer 10mm gehad. So karoo skaap se prys sal seker ook opskiet.

Gesondheids gewys gaan dit maar moeilik. Die een dag redelik, en dan weer sommer skielik hier in die dag verander dit soos Saterdag dat jy dink dit is die einde. Die maag het net besluit om hardlywig te wees so alhoewel ek nog so ‘n minimum van 5 keer gaan, winde uitgesluit, is dit maar met moeite. Dit veroorsaak dat die winde nie wil uitkom nie en dan blaas ek op soos ‘n ballon, en wanneer daar wel winde kan uitkom dan klink dit ook soos ‘n ballon wat afblaas. So ek verkies maar ‘n sagte diarieë bo ‘n hardlywige diarieë. Maar dit wys maar heel moontlik ook daarop dat die derm weer vernou en die tentakels van die gewas die derm weer beet het. En dan skielik verander alles en veg jy teen ‘n carcinoid krises waar alles net handuitruk. Die bloeddruk wissel van 160/120 na 60/40 binne minute en doen dit aanhoudend, die are vergroot en daar is nie genoeg bloed om te vloei nie, die maag ontplof, en dit voel of jy nie arms bene en 'n kop het nie.En dan is jy moeg, soos 'n ewige moegheid. Jy weet jy nie of jy weer jou oë gaan oop maak nie. Saterdagaand het ek vir Hettie gesê dat dit seker maar my einde ook kon gewees het, want ek het nie geweet wat my getref he nie. Dit was regtig die eerste keer dat ek geweet het dat hierdie kanker my einde gaan beteken. Maar dan gaan jy maar weer aan soos Sondag. Ek voel verseker nie lekker nie, maar dit is hoe die dag gaan wees en ek kan maar net doen wat my hand vind om te doen. Gister was ek selfs Middelburg toe en was dit so ‘n groot seën dat my maag besluit het sommer vroeg om hom te ledig, en was die dag eintlik baie goed. Vandag kan ek dit nou nie sê nie, maar dit is maar hoe dit gaan. Vandag betaal ek weer vir gister se rondrits.

 

Die ander newe effekte is maar soos gewoonlik. Die arms juk so ‘n paar keer op ‘n dag, die sinus is party dae erg, soos, vandag, die niere kla elke dag, en dan is die ou gewas ook seer. Maar dit is huidiglik se normaal. So wat volgende week of selfs more se normaal is weet ek nog nie.

Dan het ek ook so ‘n kort stukkie geskryf wat ek eersdaags, seker teen Woensdag, weer op my bedieningsblog sal plaas, maar ek wil dit eers nog regkry vir Youtube. Ek werk maar daaraan wanneer Hettie kunsklas gee, of winkel toe gaan of ander klasse gee of klere maak, want dan is alles rustig en stil, en vat ek nie van ons bymekaar wees tyd weg nie. Ek het die opname gemaak Saterdag terwyl sy plaasmark toe was om te gaan help het by die koffietafel. So vandag is ek besig om so ‘n bietjie redigering te doen van Saterdag se video en sal dit seker Woensdagoggend klaar maak en op Youtube sit. Dan is dit tyd vir die Engelse weergawe.

En dan is daar Kerneels, ons kleinhond, ‘n swart en bruin Chihuahua. Hy het nou aangepas by ons leefwyse en begin nou selfs die bure se hoenders jaag wat elke aand oor die muur vlieg en in my tuin kom skrop wat nie ‘n goeie idee is nie. Ek wil self nie hoenders hê nie, maar nou maak die bure se hoenders my die hoenders in. Maar hulle begin nou ook te leer en vlug maar voor my en Kerneels wat dit geniet om hulle te jaag.

So tot later, groete vanuit Steynsburg.