Dit was nogal ‘n hele paar weke gelede wat ek laas iets laat
weet het. Die groot rede is maar dat daar werklik min nuus is. Die winter het
regtig kwaai koue gebring, maar net so ‘n bietjie sneeu die een dag. Dit was
vroeg die oggend en teen 11 uur was alles weg, toe het net die berge om ons nog
wit gelê. Dit is maar ‘n mooi gesig met ons dorpie wat so tussen die berge lê.
Daar is werklik nie een kant wat nie berge het nie, so wanneer dit regtig sneeu
hier by ons is dit prentjie mooi. Barney het ook die oggend laat weet dat al
die paaie in en uit Steynsburg gesluit was. So hulle was baie stil by hul werk
ook tot later die dag toe mense weer gewaag het om te ry.
Maar soos alles is daar ook maar negatiewe aan verbonde.
Sodra die sneeu smelt is alles so ‘n modderige spul dat jy nie weet waar om te
trap nie. En ons dorp het net drie teerpaaie. Die grootpad wat deur die dorp
loop, Kerkstraat wat al die besighede en die Gereformeerde Kerk het, en dan die
straat wat uitgaan na die plase aan die suide van die dorp en by die skool
verby gaan. Die res is maar grondpaaie en ‘n groot gemors na reën en sneeu.
Dit wil lyk of die maksimum temperature nou begin klim. Dit
is nou maar min dat die maksimum onder 8 grade is, en die minimum verder as -4
gaan. Maar jy weet nooit wat die volgende week dalk inhou nie. Twee jaar gelede
het dit op 31 Augustus baie gesneeu, so ek praat maar nie te vinnig nie.
Vanoggend was weer een van daardie -5/-6 oggende gewees. Selfs ons slaapkamer
venster was heeltemal opgewasem, so groot was die verskil in temperatuur
tussen binne die huis en buite op die stoep.
Die gesondheid is maar soos gewoonlik. So ‘n paar dae waar
ek nogal redelik voel en kans sien vir baie, en dan skielik vind jy uit jy het
nie krag om dit te doen nie. Hettie het Vrydag hier ‘n paar roos stokke
aangedra wat ek moes steggies van maak, en waar ek gister gedink het ek kan
sommer gou 18 sakkies reg kry, vol grond maak, groei hormoon aanmaak en die
steggies plant wat ek al Saterdag reggesny het, vind ek toe uit dat ek eers so
vir twee ure moes rus voordat ek kon klaar kry. Dit vat nogal aan ‘n mens as jy
uitvind dat net sulke ou klein goetjies so lank kan vat om te doen. Soos my
perske boom wat ek seker die week sal moet klaar snoei. Ek is darem nog net ‘n
week en ‘n half besig met hom, so ek sal dit seker teen Vrydag klaar kan kry.
En dan het ons so ‘n groot verrassing gekry wat my sommer
opgewonde laat uitsien vir volgende jaar. Esthee en Francois in Melbourne
verwag hul eerste kindjie. Sy het so ‘n paar weke gelede uitgevind sy is
swanger alhoewel hulle dit glad nie verwag het nie. So nou sal ons nog in die
maand uitvind of dit ‘n seuntjie of dogtertjie is wanneer hulle van die
vrugwater trek en na die kromosone kyk.
Dit gee vir my sommer weer soveel om voor te lewe dat ek die
enetjie ook nog sal kan sien. En terwyl jy nog na iets uitsien, kan die
gesondheid maar maak wat hy wil, ek weet ek kan sommer nog baie veg om die
volgende klompie maande te kan oorleef.
Dan het ek ook gewerk aan ‘n boek wat ek al baie jare gelede
geskryf en vertaal het, maar nou eers as ‘n nuwe boek op my webtuiste wil sit.
Dit handel maar oor my gunsteling onderwerp en dit is hoe om dissipels van
Jesus te maak. Die boek se naam in Afrikaans is “Teologie vir Jan Alleman”,
waar ek maar probeer om dit so maklik as moontlik vir almal te stel waaroor
Christenskap gaan. Dit sal seker so teen Vrydag in beide Afrikaans en Engels op
my webtuiste wees waar mense dit gratis kan aflaai. So hou maar my bedienings
blog en Facebook dop.
En dan is dit volgende week weer Bloemfontein toe vir al die
laaste toetse, en dan die week daarna sal ons al die uitslae kry en weet wat
vir my voorlê. Ek weet dat ek maar sukkel met die bors wat aanhoudend voel of
ek nie genoeg asem kry nie, so ek neem aan die drie limfnodes het gegroei en
begin nou maar die asemhaling aan te tas, en dan het die groot limfnode in die
buik die dikderm beetgekry en trek hom nader wat maak dat ek partymaal sukkel
met wat mense sal klassifiseer as hardlywigheid maar ek kan sien dat dit maar
een van die tentakels is wat die derm beet het en nader trek.
En dan sal ons ook hoor waarheen die ou kanker nog versprei
het na aanleiding van verledemaand se toetse. Sover weet ek dat dit wel na die
skelet besig is maar waar weet ek nie alles nie, alhoewel as ek volgens pyn
moet oordeel is dit maar na orals waar ek al bene gebreek het, soos die
sleutelbeen, die ribbebene aan albei kante wat ek die linkerkant met krieket en
die regterkant met rondspeel saam met Su-Hannie op die waterglyplank gebreek
het toe ons nog in beheer was van Doxa Deo in Brooklyn Pretoria se karavaanklub
en uitreiking.
So ons gaan nou volgende week weer plaas toe en kom dan eers
die dag voor my verjaarsdag terug sodat die geskil met die bure agter die rug
kan kom. Die finale datum is nou vir die 26e van die maand. So ons vertrou dat
sy dan sal ophou met haar stories.
So tot volgende keer, geniet die lewe en maak elke dag tel.
Soos gewoonlik gee ek maar weer ‘n skakel na een van my gunsteling liedere wat
my elke dag ondersteun.
Through it all – Booth Brothers
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking