En so is ‘n hele paar weke weer verby. ‘n Hele klomp besoeke
hospitaal toe en terug vir toetse, en gedurende die tyd tussen die besoeke weer
by Su-Hannie op die plaas gekuier. Nou is ons weer terug by ons huis, en nou
kan ek maar weer aangaan met dit wat ek geniet. Dit is nou maar om my tuin reg
te kry vir die somer, en dan nie veel meer te doen nie, behalwe om te skryf. Ek maak so 'n paar veranderings aan Teologie vir Jan Alleman om dit makliker en meer leesbaar te maak, en sal maar weer op Facebook laat weet wanneer ek klaar is.
Die uitslae van al die toetse was nie altyd wat ek graag wou
hoor nie, maar dit is maar wat dit is. Die been scan het so ‘n paar verrassings
ingehou. Die regter sleutelbeen is nie goed nie want die kanker het maar daarheen
versprei en dit is wat die pyn daar veroorsaak. Dit is sommer so ‘n groot kol
op die scan. Dan is daar ook twee ribbes wat lyk of hulle ook uitsaaïngs het, een aan die linker en die
ander aan die regterkant. In albei gevalle is dit die onderste ribbebene.
Dan is daar kolle op die nek aan albei kante, en een agter
die regteroor wat hulle ook opgetel het. Soos ek verlede keer genoem het sukkel
ek maar met “extreme rumatoid arthritus”, so dit is hoekom ek nie meer so
soepel is soos vroeërjare nie. Die ou proffie wou nog toetse voorstel maar die
chirurg wat ek gesien het, het nie eers by die opsie uitgekom nie. Die prof wou
nog dat hulle ‘n octreoscan gedoen het om te sien wat natuurlike “wear en tear”
is en wat kanker is, maar die koste beloop so R38000 vir die toets, en soos die
chirurg ook sê dit is maar al medikasie wat hulle my kan gee teen dieselfde
koste per maand, en siende dat ek ‘n staatspasiënt is sal dit nie goedgekeur
word nie.
Die eerste dokter wat ek by chirurgie gesien het het nie
juis vertroue ingeboesem nie. Hy het na die CT Scan gekyk en toe sien ek hy kyk
na die een van drie jaar gelede. Toe sê hy hy kan seker na die DVD kyk wat al
die x-strale bevat, maar toe weet hy nie hoe om dit te doen nie. Ek moes hom toe
eers wys hoe om dit op die rekenaar aan die gang te kry. Toe moet ek nou eers
nog die regte studie vir hom kry want hy sien toe net die buik s’n en nie die
bors nie. Uiteindelik het ek hom gekry dat hy weet dat hy nou na my bors kyk.
Ek het by Su-Hannie se huis deur die DVD gewerk, maar ek is nou nie ‘n
radioloog nie, so ek verstaan die basiese maar nie die detail nie. Ek weet die
donker is weefsel en die been wys wit. Nou sien ek goed (kolle) op die plaat
hier in die middel van die regter long en vra vir hom wat dit is. Dan kry jy
die antwoord dat dit ‘n aar is. Dit maak net nie sin dat jou longe wat vol
are is net so hier en daar ‘n kolletjie het wat are is nie. Toe ek hom vra waar
die hoof gewas en limfnode is toe wys hy na ‘n area, net ek kon dit nie raak
sien nie.
Uiteindelik het die dokter Black die chirurg gekry wat
belowe het hy sal my sien by die kliniek, en toe vra hy my wat ek nou eintlik
wil weet. Toe ek nou met my vrae begin is sy antwoord elke keer dieselfde. Jy
het Carcinoid kanker en dit is wat dit veroorsaak, om die waarheid te sê, was
hy baie verbaas die vorige week toe hy my gesien het toe hy die gastroskopie
moes doen, want hy het gedink ek is lankal oorlede.
So het ons dag toe maar geëindig, met geen nuwe oplossings
of raad nie. Ek het darem meer gekry as wat ek twee maande plus vir die HERE
gevra het. Ek het gevra dat ons net weer ‘n CT scan kan doen, en toe kry ek
sommer ‘n been scan by, so verseker meer as wat ek gevra het. Nou is dit maar
net elke dag, soos in die verlede, aangaan en Sy beeld na almal om my uit te
straal sodat die HERE se naam daardeur verheerlik kan word.
Met die res van die huishouding gaan dit goed. Hettie sukkel
soos ek maar hierdie jaar met griep, maar dit sal hopelik een van die dae agter
die rug wees. Met Esthee en haar baba gaan dit goed. Sy het netnou gesê sy is
Maandag 12 weke so dan is haar eerste trimester verby. Sy het nogal ‘n goeie
uitdrukking gebruik. Sy sê haar gemoedstemming is nou soos Melbourne se weer.
As jy nie van die weer nou hou nie, gee 30 minute kans en dan is dit heel
anders. So Francois weet darem wanneer daar donker wolke is of wanneer die son
skyn.
Met Jana en Theuns het dit baie goed afgeloop by hul
Eistedfod. Jana het sommer ‘n paar sertifikate met triple goud gekry vir viool,
Engelse voordrag en Engelse lees. Soveel so dat van die beoordeelaars wou weet
of sy by die regte groep ingedeel was. Toe sê sy vir hulle dat sy Engels kon
lees voordat sy Afrikaans kon lees, want sy moes dit kon doen vir die ses
maande wat hulle in Engeland was terwyl Bani op ‘n projek daar gewerk het. So
tussen hulle het Jana so 7 sertifikate gekry en Theuns 3. So hulle albei sien
uit na Maandagoggend se saal byeenkoms om hul sertifikate te kan kry. Verlede
jaar het hulle haar onder die Engelse kinders ingedeel en het sy toe nogsteeds
goud gekry, maar die jaar het die skool dit reggekry dat haar huistaal
Afrikaans is, al klink sy nou nie juis soos ‘n karoo dogtertjie wat Engels
praat nie. Dit sal enige oupa sommer trots maak.
Bani self was vir ‘n week darem by die huis maar gaan alweer
Maandag vir ‘n week Cameroon toe vir ‘n projek waar hulle aan werk, so
Su-Hannie is nou weer alleen op die plaas.
Dan begin die weer darem beter te word. Dit raak nou regtig
lekker buite, maar met die ou huise is dit maar nogsteeds koud binne al is dit
buite warm. En ons huisie kry net oggend son so dit vat maar tyd om op te warm.
En dan was dit ons troudag herdenking en my verjaarsdag ook
nog. So dit is darem lekker om terug te kan kyk en te sien jy is nog net so
lief vir jou vrou as wat jy 45 jaar terug was. En dan is haar ondersteuning vir
my net absoluut wonderlik. Sy verstaan my, weet wanneer ek af is, goed voel, of
watter bui ek ookal in is deur net na my te kyk. Dan kom sy sommer met die
regte diagnose, of dit nou nierpyn, warm gloede, dermititus of wat ookal is.
Kan maar net dankie sê vir die HERE dat Hy ons twee saam gevoeg het. Hy het
presies geweet wat ek nodig het, en wat sy nodig het.
So tot volgende keer. Geniet elke oomblik wat die HERE jou
die geleentheid gee om Sy dissipel te wees.
Al weet ek vandag die paadjie wat voorlê is maar donker met
geen uitdraaipaaie nie, weet ek wel dat daar dalk nie meer lig op hierdie
aardse paadjie is nie, maar weet ek dat daar ‘n heerlike heilige lig wag aan
die einde van hierdie pad vir my. En vir die wat my ondersteun op die pad, baie
dankie, julle weet nie wat dit vir my beteken nie. My lied vir vandag kom van
Scott Wesley Brown. Hy het dit geskryf nadat hy ‘n groot operasie moes
ondergaan. https://www.youtube.com/watch?v=BOZKc8CyaaQ
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking