En so is nog ‘n week verby. Die weer het hier by ons al klaar verander. Selfs as die son lekker skyn, voel ‘n mens die herfs is in die lug. Ons het nou nie so baie reën gehad soos ander plekke nie maar Hettie spot my vanoggend en sê sy aanvaar my verskoning dat die “land” te nat is om groente te pluk aangesien ek vasval sodra ek in die groente tuin kom. Nou weet ek net nie hoe groot die pattypans gaan wees wanneer ek weer tussen hulle kan inkom nie. Ek sien net die spinasie is so groot soos wat ek nog nie gesien het nie. Maar, dit is baie lekker om jou eie groente te kan pluk en sommer genoeg te hê om sommer die hele winter ook elke dag van jou eie groente te kan eet.
Met die gesondheid is dit maar soos gewoonlik op en af. Daar was maar dae die week dat ek nie lekker gevoel het nie, en ander wat weer aanvaarbaar was. Ek het so ‘n tinteling oor my hele liggaam gehad wat net in vlae gekom en gegaan het sonder ophou. En wanneer dit gebeur het was ek so moeg dat ek nie my arms kon oplig nie, soos wanneer ‘n mens iets swaar gedra het en jou arms niks wil doen nie. Dit het nou Sondag regtig kop uitgesteek en dit wil net nie ophou nie. Vroeër was dit daar maar nie so aanhoudend nie. En dan is daar die ou omval storie wanneer ek opstaan nadat ek op my hurke gesit het. Elke keer moet ek maar net gryp na iets naby my tot ek weer bloed in my kop kry.
Ek is maar besig om uit te vind wat die oorsaak is, maar dit is moeilik aangesien daar nie baie inligting oor carcinoid sindroom beskikbaar nie. Ek het wel een onkoloog gekry wat gesê het dat hy het gevind dat amper elke persoon verskillende simptome getoon het. Daar is selfs mense waar hulle nie enige gewas kon opspoor maar tog het die persoon gereageer op medikasie wat in toets fases is in Amerika om die simptome meer aanvaarbaar vir die pasiënt te maak. Dan is daar weer dokters wat glo dat daar eers uitsaaïng na die lewer moet wees of dat daar limfnodes moet wees voordat die toestand sal oorgaan tot vol carcinoid sindroom, en dan weet hulle ook nog nie wat al die newe effekte is van die gifstowwe wat die gewas afskei nie.
Die dokters sukkel maar om die tipe kanker te identifiseer omdat baie nie weet hoe om dit te doen nie. So is carcinoid sindroom die laaste siekte op die lys wat hulle gebruik in die VSA om die oorsake van diarië mee te diagnoseer. Ongelukkig is dit in baie gevalle te laat vir die pasient, en baie kere word carcinoid eers gedurende nadoodse ondersoeke gevind. Ek het so ‘n ruk terug statistiek gesien wat wys dat 5 gevalle per 100,000 die norm is voor dood, maar as nadoodse identifiserings ingesluit word styg die syfer na 65 per 100,000.
So het ek maar geleer om van dag tot dag te leef. Wanneer ek my oë oopmaak in die oggende is ek dankbaar dat ek nog ‘n dag gekry het om saam met my geliefdes te lewe, want ek weet verseker nie wat die volgende dag gaan oplewer nie.
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking